σφηνοειδής

Ancient Greek

Etymology

From σφήν (sphḗn, “wedge”) +‎ -ειδής (-eidḗs, “-form, -like”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰɛː.no.eː.dɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰe̝.no.iˈde̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸi.no.iˈðis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfi.no.iˈðis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfi.no.iˈðis/

Adjective

σφηνοειδής • (sphēnoeidḗs) m or f (neuter σφηνοειδές); third declension

Wedge-shaped.

Inflection

Third declension of σφηνοειδής; σφηνοειδές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σφηνοειδής sphēnoeidḗs	σφηνοειδές sphēnoeidés	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖς sphēnoeideîs	σφηνοειδῆ sphēnoeidê
Genitive	σφηνοειδοῦς sphēnoeidoûs	σφηνοειδοῦς sphēnoeidoûs	σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn	σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn	σφηνοειδῶν sphēnoeidôn	σφηνοειδῶν sphēnoeidôn
Dative	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn	σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn	σφηνοειδέσῐ / σφηνοειδέσῐν sphēnoeidésĭ(n)	σφηνοειδέσῐ / σφηνοειδέσῐν sphēnoeidésĭ(n)
Accusative	σφηνοειδῆ sphēnoeidê	σφηνοειδές sphēnoeidés	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖς sphēnoeideîs	σφηνοειδῆ sphēnoeidê
Vocative	σφηνοειδές sphēnoeidés	σφηνοειδές sphēnoeidés	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖς sphēnoeideîs	σφηνοειδῆ sphēnoeidê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σφηνοειδῶς sphēnoeidôs		σφηνοειδέστερος sphēnoeidésteros		σφηνοειδέστᾰτος sphēnoeidéstătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ New Latin: sphenoides
→ English: sphenoid

References

“σφηνοειδής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press