σχεθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰe.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰeˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sçeˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sçeˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sçeˈθis/

Participle

σχεθείς • (skhetheís) m (feminine σχεθεῖσᾰ, neuter σχεθέν); first/third declension

aorist passive participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχεθείς; σχεθεῖσᾰ; σχεθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σχεθείς skhetheís	σχεθεῖσᾰ skhetheîsă	σχεθέν skhethén	σχεθέντε skhethénte	σχεθείσᾱ skhetheísā	σχεθέντε skhethénte	σχεθέντες skhethéntes	σχεθεῖσαι skhetheîsai	σχεθέντᾰ skhethéntă
Genitive	σχεθέντος skhethéntos	σχεθείσης skhetheísēs	σχεθέντος skhethéntos	σχεθέντοιν skhethéntoin	σχεθείσαιν skhetheísain	σχεθέντοιν skhethéntoin	σχεθέντων skhethéntōn	σχεθεισῶν skhetheisôn	σχεθέντων skhethéntōn
Dative	σχεθέντῐ skhethéntĭ	σχεθείσῃ skhetheísēi	σχεθέντῐ skhethéntĭ	σχεθέντοιν skhethéntoin	σχεθείσαιν skhetheísain	σχεθέντοιν skhethéntoin	σχεθεῖσῐ / σχεθεῖσῐν skhetheîsĭ(n)	σχεθείσαις skhetheísais	σχεθεῖσῐ / σχεθεῖσῐν skhetheîsĭ(n)
Accusative	σχεθέντᾰ skhethéntă	σχεθεῖσᾰν skhetheîsăn	σχεθέν skhethén	σχεθέντε skhethénte	σχεθείσᾱ skhetheísā	σχεθέντε skhethénte	σχεθέντᾰς skhethéntăs	σχεθείσᾱς skhetheísās	σχεθέντᾰ skhethéntă
Vocative	σχεθείς skhetheís	σχεθεῖσᾰ skhetheîsă	σχεθέν skhethén	σχεθέντε skhethénte	σχεθείσᾱ skhetheísā	σχεθέντε skhethénte	σχεθέντες skhethéntes	σχεθεῖσαι skhetheîsai	σχεθέντᾰ skhethéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σχεθέντως skhethéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.