σχεθών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰe.tʰɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰeˈtʰon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sçeˈθon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sçeˈθon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sçeˈθon/

Participle

σχεθών • (skhethṓn) m (feminine σχεθοῦσᾰ, neuter σχεθόν); first/third declension

(Epic) aorist active participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχεθών; σχεθοῦσᾰ; σχεθόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σχεθών skhethṓn	σχεθοῦσᾰ skhethoûsă	σχεθόν skhethón	σχεθόντε skhethónte	σχεθούσᾱ skhethoúsā	σχεθόντε skhethónte	σχεθόντες skhethóntes	σχεθοῦσαι skhethoûsai	σχεθόντᾰ skhethóntă
Genitive	σχεθόντος skhethóntos	σχεθούσης skhethoúsēs	σχεθόντος skhethóntos	σχεθόντοιν skhethóntoin	σχεθούσαιν skhethoúsain	σχεθόντοιν skhethóntoin	σχεθόντων skhethóntōn	σχεθουσῶν skhethousôn	σχεθόντων skhethóntōn
Dative	σχεθόντῐ skhethóntĭ	σχεθούσῃ skhethoúsēi	σχεθόντῐ skhethóntĭ	σχεθόντοιν skhethóntoin	σχεθούσαιν skhethoúsain	σχεθόντοιν skhethóntoin	σχεθοῦσῐ / σχεθοῦσῐν skhethoûsĭ(n)	σχεθούσαις skhethoúsais	σχεθοῦσῐ / σχεθοῦσῐν skhethoûsĭ(n)
Accusative	σχεθόντᾰ skhethóntă	σχεθοῦσᾰν skhethoûsăn	σχεθόν skhethón	σχεθόντε skhethónte	σχεθούσᾱ skhethoúsā	σχεθόντε skhethónte	σχεθόντᾰς skhethóntăs	σχεθούσᾱς skhethoúsās	σχεθόντᾰ skhethóntă
Vocative	σχεθών skhethṓn	σχεθοῦσᾰ skhethoûsă	σχεθόν skhethón	σχεθόντε skhethónte	σχεθούσᾱ skhethoúsā	σχεθόντε skhethónte	σχεθόντες skhethóntes	σχεθοῦσαι skhethoûsai	σχεθόντᾰ skhethóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σχεθόντως skhethóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.