σόλοικος

Ancient Greek

Etymology

Back-formation from σολοικῐ́ζω (soloikĭ́zō, “to speak or write incorrectly”) or suffixed form of Σόλοι (Sóloi).

Pronunciation

 

Adjective

σόλοικος • (sóloikos) m or f (neuter σόλοικον); second declension

  1. speaking incorrectly, using broken Greek
  2. (figuratively) erring against good manners, in bad taste

Declension

Second declension of σόλοικος; σόλοικον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative σόλοικος
sóloikos 		σόλοικον
sóloikon 		σολοίκω
soloíkō 		σολοίκω
soloíkō 		σόλοικοι
sóloikoi 		σόλοικᾰ
sóloikă
Genitive σολοίκου
soloíkou 		σολοίκου
soloíkou 		σολοίκοιν
soloíkoin 		σολοίκοιν
soloíkoin 		σολοίκων
soloíkōn 		σολοίκων
soloíkōn
Dative σολοίκῳ
soloíkōi 		σολοίκῳ
soloíkōi 		σολοίκοιν
soloíkoin 		σολοίκοιν
soloíkoin 		σολοίκοις
soloíkois 		σολοίκοις
soloíkois
Accusative σόλοικον
sóloikon 		σόλοικον
sóloikon 		σολοίκω
soloíkō 		σολοίκω
soloíkō 		σολοίκους
soloíkous 		σόλοικᾰ
sóloikă
Vocative σόλοικε
sóloike 		σόλοικον
sóloikon 		σολοίκω
soloíkō 		σολοίκω
soloíkō 		σόλοικοι
sóloikoi 		σόλοικᾰ
sóloikă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
σολοίκως
soloíkōs 		σολοικότερος
soloikóteros 		σολοικότᾰτος
soloikótătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

  • ἄσολοικος (ásoloikos)
  • σολοικῐ́ᾱ (soloikĭ́ā)
  • σολοικισμός (soloikismós)
  • σολοικοειδής (soloikoeidḗs)
  • σολοικοφᾰνής (soloikophănḗs)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.