σύγχρονος

Ancient Greek

From συγ- (sug-) +‎ χρόνος (khrónos).

σύγχρονος • (súnkhronos) m or f (neuter σύγχρονον); second declension

Second declension of σῠ́γχρονος; σῠ́γχρονον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σῠ́γχρονος sŭ́nkhronos	σῠ́γχρονον sŭ́nkhronon	σῠγχρόνω sŭnkhrónō	σῠγχρόνω sŭnkhrónō	σῠ́γχρονοι sŭ́nkhronoi	σῠ́γχρονᾰ sŭ́nkhronă
Genitive	σῠγχρόνου sŭnkhrónou	σῠγχρόνου sŭnkhrónou	σῠγχρόνοιν sŭnkhrónoin	σῠγχρόνοιν sŭnkhrónoin	σῠγχρόνων sŭnkhrónōn	σῠγχρόνων sŭnkhrónōn
Dative	σῠγχρόνῳ sŭnkhrónōi	σῠγχρόνῳ sŭnkhrónōi	σῠγχρόνοιν sŭnkhrónoin	σῠγχρόνοιν sŭnkhrónoin	σῠγχρόνοις sŭnkhrónois	σῠγχρόνοις sŭnkhrónois
Accusative	σῠ́γχρονον sŭ́nkhronon	σῠ́γχρονον sŭ́nkhronon	σῠγχρόνω sŭnkhrónō	σῠγχρόνω sŭnkhrónō	σῠγχρόνους sŭnkhrónous	σῠ́γχρονᾰ sŭ́nkhronă
Vocative	σῠ́γχρονε sŭ́nkhrone	σῠ́γχρονον sŭ́nkhronon	σῠγχρόνω sŭnkhrónō	σῠγχρόνω sŭnkhrónō	σῠ́γχρονοι sŭ́nkhronoi	σῠ́γχρονᾰ sŭ́nkhronă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σῠγχρόνως sŭnkhrónōs		σῠγχρονώτερος sŭnkhronṓteros		σῠγχρονώτᾰτος sŭnkhronṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek: σύγχρονος (sýnchronos)
→ Latin: synchronus (see there for further descendants)
→ Belarusian: сінхро́нны (sinxrónny)
→ Bulgarian: синхронен (sinhronen)
→ Russian: синхро́нный (sinxrónnyj)
- →⇒ Kazakh: синхронды (sinxrondy), синхрондық (sinxrondyq)
→ Ukrainian: синхро́нний (synxrónnyj)

σύγχρονος • (sýnchronos) m (feminine σύγχρονη, neuter σύγχρονο)