σύμβουλος

Ancient Greek

Alternative forms

ξῠ́μβουλος (xŭ́mboulos) — Attic

Etymology

From σῠν- (sŭn-, “with”) +‎ βουλή (boulḗ, “council”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sým.buː.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsym.bu.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsym.bu.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsym.bu.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsim.bu.los/

Noun

σῠ́μβουλος • (sŭ́mboulos) m (genitive σῠμβούλου); second declension (Attic, Ionic, Koine)

adviser, counselor
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.24.2:
  τούτοισι τοῖσι ἔπεσι πιστεύσας ὁ Ἱστιαῖος, καὶ ἅμα μέγα ποιεύμενος βασιλέος σύμβουλος γενέσθαι, ἀπίκετο ἐς τὰς Σάρδις
  toútoisi toîsi épesi pisteúsas ho Histiaîos, kaì háma méga poieúmenos basiléos súmboulos genésthai, apíketo es tàs Sárdis
  Histiaeus, believing these words, and at the same time being made proud at becoming the king's advisor, came to Sardis
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.42.4:
  ἥ τε πόλις οὐκ ὠφελεῖται ἐν τῷ τοιῷδε· φόβῳ γὰρ ἀποστερεῖται τῶν ξυμβούλων.
  hḗ te pólis ouk ōpheleîtai en tōî toiōîde; phóbōi gàr apostereîtai tôn xumboúlōn.
  The city is not benefited in this situation; it is deprived of counselors by fear.
- New Testament, Epistle to the Romans 11:34:
  τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;
  tís gàr égnō noûn Kuríou? ḕ tís súmboulos autoû egéneto?
  For who knew the mind of the Lord? Or who was his counselor?

Declension

Second declension of ὁ σῠ́μβουλος; τοῦ σῠμβούλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σῠ́μβουλος ho sŭ́mboulos	τὼ σῠμβούλω tṑ sŭmboúlō	οἱ σῠ́μβουλοι hoi sŭ́mbouloi
Genitive	τοῦ σῠμβούλου toû sŭmboúlou	τοῖν σῠμβούλοιν toîn sŭmboúloin	τῶν σῠμβούλων tôn sŭmboúlōn
Dative	τῷ σῠμβούλῳ tōî sŭmboúlōi	τοῖν σῠμβούλοιν toîn sŭmboúloin	τοῖς σῠμβούλοις toîs sŭmboúlois
Accusative	τὸν σῠ́μβουλον tòn sŭ́mboulon	τὼ σῠμβούλω tṑ sŭmboúlō	τοὺς σῠμβούλους toùs sŭmboúlous
Vocative	σῠ́μβουλε sŭ́mboule	σῠμβούλω sŭmboúlō	σῠ́μβουλοι sŭ́mbouloi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

σῠμβουλεύω (sŭmbouleúō)
σῠμβουλῐ́ᾱ (sŭmboulĭ́ā)
σῠμβούλῐον (sŭmboúlĭon)
σῠμβουλή (sŭmboulḗ)

References

“σύμβουλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek σύμβουλος (súmboulos). See συμβουλή f (sumboulḗ)

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsiɱ.vu.los/
Hyphenation: σύμ‧βου‧λος

Noun

σύμβουλος • (sýmvoulos) m or f (plural σύμβουλοι)

adviser, advisor
consultant
Ο σύμβουλος υπέβαλε την έκθεσή του στην Επιτροπή το Δεκέμβριο του 2005.
O sýmvoulos ypévale tin ékthesí tou stin Epitropí to Dekémvrio tou 2005.
The consultant transmitted his report to the Commission in December 2005.

Declension

Declension of **σύμβουλος**
	singular	plural
nominative	σύμβουλος (sýmvoulos)	σύμβουλοι (sýmvouloi)
genitive	συμβούλου (symvoúlou)	συμβούλων (symvoúlon)
accusative	σύμβουλο (sýmvoulo)	συμβούλους (symvoúlous)
vocative	σύμβουλε (sýmvoule)	σύμβουλοι (sýmvouloi)

Related terms

εθνοσύμβουλος m (ethnosýmvoulos)
μυστικοσύμβουλος m (mystikosýmvoulos)
συμβούλιο n (symvoúlio, “council, board”)
and see: συμβουλή f (symvoulí, “advice”)

Further reading

σύμβουλος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language