τάπητα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tá.pɛː.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈta.pe̝.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈta.pi.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈta.pi.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈta.pi.ta/

Noun

τάπητᾰ • (tápētă)

accusative singular of τάπης (tápēs)

Greek

Noun

τάπητα • (tápita) m

genitive singular of τάπητας (tápitas)
accusative singular of τάπητας (tápitas)
vocative singular of τάπητας (tápitas)