τεκών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.kɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈkon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈkon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈkon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈkon/

Participle

τεκών • (tekṓn) m (feminine τεκοῦσᾰ, neuter τεκόν); first/third declension

aorist participle of τίκτω (tíktō)

Declension

First and third declension of τεκών; τεκοῦσᾰ; τεκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τεκών tekṓn	τεκοῦσᾰ tekoûsă	τεκόν tekón	τεκόντε tekónte	τεκούσᾱ tekoúsā	τεκόντε tekónte	τεκόντες tekóntes	τεκοῦσαι tekoûsai	τεκόντᾰ tekóntă
Genitive	τεκόντος tekóntos	τεκούσης tekoúsēs	τεκόντος tekóntos	τεκόντοιν tekóntoin	τεκούσαιν tekoúsain	τεκόντοιν tekóntoin	τεκόντων tekóntōn	τεκουσῶν tekousôn	τεκόντων tekóntōn
Dative	τεκόντῐ tekóntĭ	τεκούσῃ tekoúsēi	τεκόντῐ tekóntĭ	τεκόντοιν tekóntoin	τεκούσαιν tekoúsain	τεκόντοιν tekóntoin	τεκοῦσῐ / τεκοῦσῐν tekoûsĭ(n)	τεκούσαις tekoúsais	τεκοῦσῐ / τεκοῦσῐν tekoûsĭ(n)
Accusative	τεκόντᾰ tekóntă	τεκοῦσᾰν tekoûsăn	τεκόν tekón	τεκόντε tekónte	τεκούσᾱ tekoúsā	τεκόντε tekónte	τεκόντᾰς tekóntăs	τεκούσᾱς tekoúsās	τεκόντᾰ tekóntă
Vocative	τεκών tekṓn	τεκοῦσᾰ tekoûsă	τεκόν tekón	τεκόντε tekónte	τεκούσᾱ tekoúsā	τεκόντε tekónte	τεκόντες tekóntes	τεκοῦσαι tekoûsai	τεκόντᾰ tekóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τεκόντως tekóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.