τελήεις

Ancient Greek

Etymology

From τέλος (télos, “end”) +‎ -εις (-eis, “-ful”). Related to, and largely synonymous with, τέλειος (téleios).

Pronunciation

 

Adjective

τελήεις • (telḗeis) m (feminine τελήεσσᾰ, neuter τελῆεν); first/second declension

  1. (of sacrificial victims) complete, perfect, entire, without blemish
  2. (of animals and humans) full-grown, adult

Inflection

First and third declension of τελήεις; τελήεσσᾰ; τελῆεν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative τελήεις
telḗeis 		τελήεσσᾰ
telḗessă 		τελῆεν
telêen 		τελήεντε
telḗente 		τεληέσσᾱ
telēéssā 		τελήεντε
telḗente 		τελήεντες
telḗentes 		τελήεσσαι
telḗessai 		τελήεντᾰ
telḗentă
Genitive τελήεντος
telḗentos 		τεληέσσης
telēéssēs 		τελήεντος
telḗentos 		τεληέντοιν
telēéntoin 		τεληέσσαιν
telēéssain 		τεληέντοιν
telēéntoin 		τεληέντων
telēéntōn 		τεληεσσῶν
telēessôn 		τεληέντων
telēéntōn
Dative τελήεντῐ
telḗentĭ 		τεληέσσῃ
telēéssēi 		τελήεντῐ
telḗentĭ 		τεληέντοιν
telēéntoin 		τεληέσσαιν
telēéssain 		τεληέντοιν
telēéntoin 		τελήεισῐ / τελήεισῐν
telḗeisĭ(n) 		τεληέσσαις
telēéssais 		τελήεισῐ / τελήεισῐν
telḗeisĭ(n)
Accusative τελήεντᾰ
telḗentă 		τελήεσσᾰν
telḗessăn 		τελῆεν
telêen 		τελήεντε
telḗente 		τεληέσσᾱ
telēéssā 		τελήεντε
telḗente 		τελήεντᾰς
telḗentăs 		τεληέσσᾱς
telēéssās 		τελήεντᾰ
telḗentă
Vocative τελῆεν
telêen 		τελήεσσᾰ
telḗessă 		τελῆεν
telêen 		τελήεντε
telḗente 		τεληέσσᾱ
telēéssā 		τελήεντε
telḗente 		τελήεντες
telḗentes 		τελήεσσαι
telḗessai 		τελήεντᾰ
telḗentă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
τεληέντως
telēéntōs 		τεληέστερος
telēésteros 		τεληέστᾰτος
telēéstătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.