τελεοδρομέω
Ancient Greek
Etymology
From τελεοδρόμος (teleodrómos) + -έω (-éō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /te.le.o.dro.mé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /te.le.o.droˈme.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /te.le.o.ðroˈme.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /te.le.o.ðroˈme.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /te.le.o.ðroˈme.o/
Verb
τελεοδρομέω • (teleodroméō)
Usage notes
Only the Doric aorist form τελεοδρομᾶσαι (teleodromâsai) is attested.
Conjugation
Present: τελεοδρομέω, τελεοδρομέομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | τελεοδρομέω | τελεοδρομέεις | τελεοδρομέει | τελεοδρομέετον | τελεοδρομέετον | τελεοδρομέομεν | τελεοδρομέετε | τελεοδρομέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | τελεοδρομέω | τελεοδρομέῃς | τελεοδρομέῃ | τελεοδρομέητον | τελεοδρομέητον | τελεοδρομέωμεν | τελεοδρομέητε | τελεοδρομέωσῐ(ν) | |||||
| optative | τελεοδρομέοιμῐ | τελεοδρομέοις | τελεοδρομέοι | τελεοδρομέοιτον | τελεοδρομεοίτην | τελεοδρομέοιμεν | τελεοδρομέοιτε | τελεοδρομέοιεν | |||||
| imperative | τελεοδρόμεε | τελεοδρομεέτω | τελεοδρομέετον | τελεοδρομεέτων | τελεοδρομέετε | τελεοδρομεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | τελεοδρομέομαι | τελεοδρομέῃ / τελεοδρομέει | τελεοδρομέεται | τελεοδρομέεσθον | τελεοδρομέεσθον | τελεοδρομεόμεθᾰ | τελεοδρομέεσθε | τελεοδρομέονται | ||||
| subjunctive | τελεοδρομέωμαι | τελεοδρομέῃ | τελεοδρομέηται | τελεοδρομέησθον | τελεοδρομέησθον | τελεοδρομεώμεθᾰ | τελεοδρομέησθε | τελεοδρομέωνται | |||||
| optative | τελεοδρομεοίμην | τελεοδρομέοιο | τελεοδρομέοιτο | τελεοδρομέοισθον | τελεοδρομεοίσθην | τελεοδρομεοίμεθᾰ | τελεοδρομέοισθε | τελεοδρομέοιντο | |||||
| imperative | τελεοδρομέου | τελεοδρομεέσθω | τελεοδρομέεσθον | τελεοδρομεέσθων | τελεοδρομέεσθε | τελεοδρομεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | τελεοδρομέειν | τελεοδρομέεσθαι | |||||||||||
| participle | m | τελεοδρομέων | τελεοδρομεόμενος | ||||||||||
| f | τελεοδρομέουσᾰ | τελεοδρομεομένη | |||||||||||
| n | τελεοδρομέον | τελεοδρομεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Present: τελεοδρομῶ, τελεοδρομοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | τελεοδρομῶ | τελεοδρομεῖς | τελεοδρομεῖ | τελεοδρομεῖτον | τελεοδρομεῖτον | τελεοδρομοῦμεν | τελεοδρομεῖτε | τελεοδρομοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | τελεοδρομῶ | τελεοδρομῇς | τελεοδρομῇ | τελεοδρομῆτον | τελεοδρομῆτον | τελεοδρομῶμεν | τελεοδρομῆτε | τελεοδρομῶσῐ(ν) | |||||
| optative | τελεοδρομοίην / τελεοδρομοῖμῐ | τελεοδρομοίης / τελεοδρομοῖς | τελεοδρομοίη / τελεοδρομοῖ | τελεοδρομοῖτον / τελεοδρομοίητον | τελεοδρομοίτην / τελεοδρομοιήτην | τελεοδρομοῖμεν / τελεοδρομοίημεν | τελεοδρομοῖτε / τελεοδρομοίητε | τελεοδρομοῖεν / τελεοδρομοίησᾰν | |||||
| imperative | τελεοδρόμει | τελεοδρομείτω | τελεοδρομεῖτον | τελεοδρομείτων | τελεοδρομεῖτε | τελεοδρομούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | τελεοδρομοῦμαι | τελεοδρομεῖ, τελεοδρομῇ |
τελεοδρομεῖται | τελεοδρομεῖσθον | τελεοδρομεῖσθον | τελεοδρομούμεθᾰ | τελεοδρομεῖσθε | τελεοδρομοῦνται | ||||
| subjunctive | τελεοδρομῶμαι | τελεοδρομῇ | τελεοδρομῆται | τελεοδρομῆσθον | τελεοδρομῆσθον | τελεοδρομώμεθᾰ | τελεοδρομῆσθε | τελεοδρομῶνται | |||||
| optative | τελεοδρομοίμην | τελεοδρομοῖο | τελεοδρομοῖτο | τελεοδρομοῖσθον | τελεοδρομοίσθην | τελεοδρομοίμεθᾰ | τελεοδρομοῖσθε | τελεοδρομοῖντο | |||||
| imperative | τελεοδρομοῦ | τελεοδρομείσθω | τελεοδρομεῖσθον | τελεοδρομείσθων | τελεοδρομεῖσθε | τελεοδρομείσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | τελεοδρομεῖν | τελεοδρομεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | τελεοδρομῶν | τελεοδρομούμενος | ||||||||||
| f | τελεοδρομοῦσᾰ | τελεοδρομουμένη | |||||||||||
| n | τελεοδρομοῦν | τελεοδρομούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐτελεοδρόμεον, ἐτελεοδρομεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐτελεοδρόμεον | ἐτελεοδρόμεες | ἐτελεοδρόμεε(ν) | ἐτελεοδρομέετον | ἐτελεοδρομεέτην | ἐτελεοδρομέομεν | ἐτελεοδρομέετε | ἐτελεοδρόμεον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐτελεοδρομεόμην | ἐτελεοδρομέου | ἐτελεοδρομέετο | ἐτελεοδρομέεσθον | ἐτελεοδρομεέσθην | ἐτελεοδρομεόμεθᾰ | ἐτελεοδρομέεσθε | ἐτελεοδρομέοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐτελεοδρόμουν, ἐτελεοδρομούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐτελεοδρόμουν | ἐτελεοδρόμεις | ἐτελεοδρόμει | ἐτελεοδρομεῖτον | ἐτελεοδρομείτην | ἐτελεοδρομοῦμεν | ἐτελεοδρομεῖτε | ἐτελεοδρόμουν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐτελεοδρομούμην | ἐτελεοδρομοῦ | ἐτελεοδρομεῖτο | ἐτελεοδρομεῖσθον | ἐτελεοδρομείσθην | ἐτελεοδρομούμεθᾰ | ἐτελεοδρομεῖσθε | ἐτελεοδρομοῦντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: τελεοδρομήσω, τελεοδρομήσομαι, τελεοδρομηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | τελεοδρομήσω | τελεοδρομήσεις | τελεοδρομήσει | τελεοδρομήσετον | τελεοδρομήσετον | τελεοδρομήσομεν | τελεοδρομήσετε | τελεοδρομήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | τελεοδρομήσοιμῐ | τελεοδρομήσοις | τελεοδρομήσοι | τελεοδρομήσοιτον | τελεοδρομησοίτην | τελεοδρομήσοιμεν | τελεοδρομήσοιτε | τελεοδρομήσοιεν | |||||
| middle | indicative | τελεοδρομήσομαι | τελεοδρομήσῃ / τελεοδρομήσει | τελεοδρομήσεται | τελεοδρομήσεσθον | τελεοδρομήσεσθον | τελεοδρομησόμεθᾰ | τελεοδρομήσεσθε | τελεοδρομήσονται | ||||
| optative | τελεοδρομησοίμην | τελεοδρομήσοιο | τελεοδρομήσοιτο | τελεοδρομήσοισθον | τελεοδρομησοίσθην | τελεοδρομησοίμεθᾰ | τελεοδρομήσοισθε | τελεοδρομήσοιντο | |||||
| passive | indicative | τελεοδρομηθήσομαι | τελεοδρομηθήσῃ | τελεοδρομηθήσεται | τελεοδρομηθήσεσθον | τελεοδρομηθήσεσθον | τελεοδρομηθησόμεθᾰ | τελεοδρομηθήσεσθε | τελεοδρομηθήσονται | ||||
| optative | τελεοδρομηθησοίμην | τελεοδρομηθήσοιο | τελεοδρομηθήσοιτο | τελεοδρομηθήσοισθον | τελεοδρομηθησοίσθην | τελεοδρομηθησοίμεθᾰ | τελεοδρομηθήσοισθε | τελεοδρομηθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | τελεοδρομήσειν | τελεοδρομήσεσθαι | τελεοδρομηθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | τελεοδρομήσων | τελεοδρομησόμενος | τελεοδρομηθησόμενος | |||||||||
| f | τελεοδρομήσουσᾰ | τελεοδρομησομένη | τελεοδρομηθησομένη | ||||||||||
| n | τελεοδρομῆσον | τελεοδρομησόμενον | τελεοδρομηθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐτελεοδρόμησᾰ, ἐτελεοδρομησᾰ́μην, ἐτελεοδρομήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐτελεοδρόμησᾰ | ἐτελεοδρόμησᾰς | ἐτελεοδρόμησε(ν) | ἐτελεοδρομήσᾰτον | ἐτελεοδρομησᾰ́την | ἐτελεοδρομήσᾰμεν | ἐτελεοδρομήσᾰτε | ἐτελεοδρόμησᾰν | ||||
| subjunctive | τελεοδρομήσω | τελεοδρομήσῃς | τελεοδρομήσῃ | τελεοδρομήσητον | τελεοδρομήσητον | τελεοδρομήσωμεν | τελεοδρομήσητε | τελεοδρομήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | τελεοδρομήσαιμῐ | τελεοδρομήσειᾰς / τελεοδρομήσαις | τελεοδρομήσειε(ν) / τελεοδρομήσαι | τελεοδρομήσαιτον | τελεοδρομησαίτην | τελεοδρομήσαιμεν | τελεοδρομήσαιτε | τελεοδρομήσειᾰν / τελεοδρομήσαιεν | |||||
| imperative | τελεοδρόμησον | τελεοδρομησᾰ́τω | τελεοδρομήσᾰτον | τελεοδρομησᾰ́των | τελεοδρομήσᾰτε | τελεοδρομησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐτελεοδρομησᾰ́μην | ἐτελεοδρομήσω | ἐτελεοδρομήσᾰτο | ἐτελεοδρομήσᾰσθον | ἐτελεοδρομησᾰ́σθην | ἐτελεοδρομησᾰ́μεθᾰ | ἐτελεοδρομήσᾰσθε | ἐτελεοδρομήσᾰντο | ||||
| subjunctive | τελεοδρομήσωμαι | τελεοδρομήσῃ | τελεοδρομήσηται | τελεοδρομήσησθον | τελεοδρομήσησθον | τελεοδρομησώμεθᾰ | τελεοδρομήσησθε | τελεοδρομήσωνται | |||||
| optative | τελεοδρομησαίμην | τελεοδρομήσαιο | τελεοδρομήσαιτο | τελεοδρομήσαισθον | τελεοδρομησαίσθην | τελεοδρομησαίμεθᾰ | τελεοδρομήσαισθε | τελεοδρομήσαιντο | |||||
| imperative | τελεοδρόμησαι | τελεοδρομησᾰ́σθω | τελεοδρομήσᾰσθον | τελεοδρομησᾰ́σθων | τελεοδρομήσᾰσθε | τελεοδρομησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐτελεοδρομήθην | ἐτελεοδρομήθης | ἐτελεοδρομήθη | ἐτελεοδρομήθητον | ἐτελεοδρομηθήτην | ἐτελεοδρομήθημεν | ἐτελεοδρομήθητε | ἐτελεοδρομήθησᾰν | ||||
| subjunctive | τελεοδρομηθῶ | τελεοδρομηθῇς | τελεοδρομηθῇ | τελεοδρομηθῆτον | τελεοδρομηθῆτον | τελεοδρομηθῶμεν | τελεοδρομηθῆτε | τελεοδρομηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | τελεοδρομηθείην | τελεοδρομηθείης | τελεοδρομηθείη | τελεοδρομηθεῖτον / τελεοδρομηθείητον | τελεοδρομηθείτην / τελεοδρομηθειήτην | τελεοδρομηθεῖμεν / τελεοδρομηθείημεν | τελεοδρομηθεῖτε / τελεοδρομηθείητε | τελεοδρομηθεῖεν / τελεοδρομηθείησᾰν | |||||
| imperative | τελεοδρομήθητῐ | τελεοδρομηθήτω | τελεοδρομήθητον | τελεοδρομηθήτων | τελεοδρομήθητε | τελεοδρομηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | τελεοδρομῆσαι | τελεοδρομήσᾰσθαι | τελεοδρομηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | τελεοδρομήσᾱς | τελεοδρομησᾰ́μενος | τελεοδρομηθείς | |||||||||
| f | τελεοδρομήσᾱσᾰ | τελεοδρομησᾰμένη | τελεοδρομηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | τελεοδρομῆσᾰν | τελεοδρομησᾰ́μενον | τελεοδρομηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐτελεοδρόμασᾰ | ἐτελεοδρόμασᾰς | ἐτελεοδρόμασε(ν) | ἐτελεοδρομάσᾰτον | ἐτελεοδρομασᾰ́την | ἐτελεοδρομάσᾰμεν | ἐτελεοδρομάσᾰτε | ἐτελεοδρόμασᾰν | ||||
| subjunctive | τελεοδρομάσω | τελεοδρομάσῃς | τελεοδρομάσῃ | τελεοδρομάσητον | τελεοδρομάσητον | τελεοδρομάσωμεν | τελεοδρομάσητε | τελεοδρομάσωσῐ(ν) | |||||
| optative | τελεοδρομάσαιμῐ | τελεοδρομάσειᾰς / τελεοδρομάσαις | τελεοδρομάσειε(ν) / τελεοδρομάσαι | τελεοδρομασεῖτον | τελεοδρομασείτην | τελεοδρομασεῖμεν | τελεοδρομασεῖτε | τελεοδρομασεῖεν | |||||
| imperative | τελεοδρόμασον | τελεοδρομασᾰ́τω | τελεοδρομάσᾰτον | τελεοδρομασᾰ́των | τελεοδρομάσᾰτε | τελεοδρομασᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐτελεοδρομασᾰ́μην | ἐτελεοδρομάσω | ἐτελεοδρομάσᾰτο | ἐτελεοδρομάσᾰσθον | ἐτελεοδρομασᾰ́σθην | ἐτελεοδρομασᾰ́μεθᾰ | ἐτελεοδρομάσᾰσθε | ἐτελεοδρομάσᾰντο | ||||
| subjunctive | τελεοδρομάσωμαι | τελεοδρομάσηαι | τελεοδρομάσηται | τελεοδρομάσησθον | τελεοδρομάσησθον | τελεοδρομασώμεθᾰ | τελεοδρομάσησθε | τελεοδρομάσωνται | |||||
| optative | τελεοδρομασαίμην | τελεοδρομάσαιο | τελεοδρομάσαιτο | τελεοδρομάσαισθον | τελεοδρομασαίσθην | τελεοδρομασαίμεθᾰ | τελεοδρομάσαισθε | τελεοδρομάσαιντο | |||||
| imperative | τελεοδρόμασαι | τελεοδρομασᾰ́σθω | τελεοδρομάσᾰσθον | τελεοδρομασᾰ́σθων | τελεοδρομάσᾰσθε | τελεοδρομασᾰ́σθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | τελεοδρομᾶσαι | τελεοδρομάσᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | τελεοδρομάσᾱς | τελεοδρομασᾰ́μενος | ||||||||||
| f | τελεοδρομάσᾱσᾰ | τελεοδρομασᾰμένη | |||||||||||
| n | τελεοδρομᾶσᾰν | τελεοδρομασᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: τετελεοδρόμηκᾰ, τετελεοδρόμημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | τετελεοδρόμηκᾰ | τετελεοδρόμηκᾰς | τετελεοδρόμηκε(ν) | τετελεοδρομήκᾰτον | τετελεοδρομήκᾰτον | τετελεοδρομήκᾰμεν | τετελεοδρομήκᾰτε | τετελεοδρομήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | τετελεοδρομήκω | τετελεοδρομήκῃς | τετελεοδρομήκῃ | τετελεοδρομήκητον | τετελεοδρομήκητον | τετελεοδρομήκωμεν | τετελεοδρομήκητε | τετελεοδρομήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | τετελεοδρομήκοιμῐ / τετελεοδρομηκοίην | τετελεοδρομήκοις / τετελεοδρομηκοίης | τετελεοδρομήκοι / τετελεοδρομηκοίη | τετελεοδρομήκοιτον | τετελεοδρομηκοίτην | τετελεοδρομήκοιμεν | τετελεοδρομήκοιτε | τετελεοδρομήκοιεν | |||||
| imperative | τετελεοδρόμηκε | τετελεοδρομηκέτω | τετελεοδρομήκετον | τετελεοδρομηκέτων | τετελεοδρομήκετε | τετελεοδρομηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | τετελεοδρόμημαι | τετελεοδρόμησαι | τετελεοδρόμηται | τετελεοδρόμησθον | τετελεοδρόμησθον | τετελεοδρομήμεθᾰ | τετελεοδρόμησθε | τετελεοδρόμηνται | ||||
| subjunctive | τετελεοδρομημένος ὦ | τετελεοδρομημένος ᾖς | τετελεοδρομημένος ᾖ | τετελεοδρομημένω ἦτον | τετελεοδρομημένω ἦτον | τετελεοδρομημένοι ὦμεν | τετελεοδρομημένοι ἦτε | τετελεοδρομημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | τετελεοδρομημένος εἴην | τετελεοδρομημένος εἴης | τετελεοδρομημένος εἴη | τετελεοδρομημένω εἴητον / εἶτον | τετελεοδρομημένω εἰήτην / εἴτην | τετελεοδρομημένοι εἴημεν / εἶμεν | τετελεοδρομημένοι εἴητε / εἶτε | τετελεοδρομημένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | τετελεοδρόμησο | τετελεοδρομήσθω | τετελεοδρόμησθον | τετελεοδρομήσθων | τετελεοδρόμησθε | τετελεοδρομήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | τετελεοδρομηκέναι | τετελεοδρομῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | τετελεοδρομηκώς | τετελεοδρομημένος | ||||||||||
| f | τετελεοδρομηκυῖᾰ | τετελεοδρομημένη | |||||||||||
| n | τετελεοδρομηκός | τετελεοδρομημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐτετελεοδρομήκειν / ἐτετελεοδρομήκη, ἐτετελεοδρομηήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐτετελεοδρομήκειν / ἐτετελεοδρομήκη | ἐτετελεοδρομήκεις / ἐτετελεοδρομήκης | ἐτετελεοδρομήκει(ν) | ἐτετελεοδρομήκετον | ἐτετελεοδρομηκέτην | ἐτετελεοδρομήκεμεν | ἐτετελεοδρομήκετε | ἐτετελεοδρομήκεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐτετελεοδρομηήμην | ἐτετελεοδρομήησο | ἐτετελεοδρομήητο | ἐτετελεοδρομήησθον | ἐτετελεοδρομηήσθην | ἐτετελεοδρομηήμεθᾰ | ἐτετελεοδρομήησθε | ἐτετελεοδρομήηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
References
- “τελεοδρομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- τελεοδρομέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- τελεοδρομέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011