τελεσίγραφο

Greek

Etymology

Learnedly formed from the τελεσι- stem of Ancient Greek τέλος (télos) and -γραφον, neuter singular of -γραφος (-graphos). A loose calque of Latin ultimātum.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /te.leˈsi.ɣɾa.fo/
  • Hyphenation: τε‧λε‧σί‧γρα‧φο

Noun

τελεσίγραφο • (telesígrafo) n (plural τελεσίγραφα)

  1. ultimatum

Declension

Declension of τελεσίγραφο
singular plural
nominative τελεσίγραφο (telesígrafo) τελεσίγραφα (telesígrafa)
genitive τελεσιγράφου (telesigráfou)
τελεσίγραφου (telesígrafou) 		τελεσιγράφων (telesigráfon)
accusative τελεσίγραφο (telesígrafo) τελεσίγραφα (telesígrafa)
vocative τελεσίγραφο (telesígrafo) τελεσίγραφα (telesígrafa)

References

  1. ^ τελεσίγραφο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.