τελευτῆς
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /te.leu̯.tɛ̂ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /te.leʍˈte̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /te.leɸˈtis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /te.lefˈtis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /te.lefˈtis/
Noun
τελευτῆς • (teleutês)
- genitive singular of τελευτή (teleutḗ)