τερατολογέω

Ancient Greek

Etymology

From τερατολόγος (teratológos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

τερᾰτολογέω • (terătologéō)

  1. to tell stories of wonderous, marvelous things
    • 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 1.2.19:
      τοῦτο μὲν αὐτὸ εὖ, τὸ δʼ οὗ χάριν τοῦτʼ ἐποίει κακῶς δεξάμενος· οὐ γὰρ φλυαρίας, ἀλλʼ ὠφελείας χάριν. ὥστε δίκαιός ἐστιν ὑπέχειν λόγον καὶ περὶ τούτου καὶ διότι φησὶ τὰ πόρρω τερατολογεῖσθαι μᾶλλον διὰ τὸ εὐκατάψευστον.
      toûto mèn autò eû, tò d hoû khárin toût epoíei kakôs dexámenos; ou gàr phluarías, all ōpheleías khárin. hṓste díkaiós estin hupékhein lógon kaì perì toútou kaì dióti phēsì tà pórrhō teratologeîsthai mâllon dià tò eukatápseuston.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: τερατολογέω, τερατολογέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τερατολογέω τερατολογέεις τερατολογέει τερατολογέετον τερατολογέετον τερατολογέομεν τερατολογέετε τερατολογέουσῐ(ν)
subjunctive τερατολογέω τερατολογέῃς τερατολογέῃ τερατολογέητον τερατολογέητον τερατολογέωμεν τερατολογέητε τερατολογέωσῐ(ν)
optative τερατολογέοιμῐ τερατολογέοις τερατολογέοι τερατολογέοιτον τερατολογεοίτην τερατολογέοιμεν τερατολογέοιτε τερατολογέοιεν
imperative   τερατολόγεε τερατολογεέτω τερατολογέετον τερατολογεέτων   τερατολογέετε τερατολογεόντων
middle/
passive 		indicative τερατολογέομαι τερατολογέῃ / τερατολογέει τερατολογέεται τερατολογέεσθον τερατολογέεσθον τερατολογεόμεθᾰ τερατολογέεσθε τερατολογέονται
subjunctive τερατολογέωμαι τερατολογέῃ τερατολογέηται τερατολογέησθον τερατολογέησθον τερατολογεώμεθᾰ τερατολογέησθε τερατολογέωνται
optative τερατολογεοίμην τερατολογέοιο τερατολογέοιτο τερατολογέοισθον τερατολογεοίσθην τερατολογεοίμεθᾰ τερατολογέοισθε τερατολογέοιντο
imperative   τερατολογέου τερατολογεέσθω τερατολογέεσθον τερατολογεέσθων   τερατολογέεσθε τερατολογεέσθων
active middle/passive
infinitive τερατολογέειν τερατολογέεσθαι
participle m τερατολογέων τερατολογεόμενος
f τερατολογέουσᾰ τερατολογεομένη
n τερατολογέον τερατολογεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τερατολογῶ, τερατολογοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τερατολογῶ τερατολογεῖς τερατολογεῖ τερατολογεῖτον τερατολογεῖτον τερατολογοῦμεν τερατολογεῖτε τερατολογοῦσῐ(ν)
subjunctive τερατολογῶ τερατολογῇς τερατολογῇ τερατολογῆτον τερατολογῆτον τερατολογῶμεν τερατολογῆτε τερατολογῶσῐ(ν)
optative τερατολογοίην / τερατολογοῖμῐ τερατολογοίης / τερατολογοῖς τερατολογοίη / τερατολογοῖ τερατολογοῖτον / τερατολογοίητον τερατολογοίτην / τερατολογοιήτην τερατολογοῖμεν / τερατολογοίημεν τερατολογοῖτε / τερατολογοίητε τερατολογοῖεν / τερατολογοίησᾰν
imperative   τερατολόγει τερατολογείτω τερατολογεῖτον τερατολογείτων   τερατολογεῖτε τερατολογούντων
middle/
passive 		indicative τερατολογοῦμαι τερατολογεῖ,
τερατολογῇ 		τερατολογεῖται τερατολογεῖσθον τερατολογεῖσθον τερατολογούμεθᾰ τερατολογεῖσθε τερατολογοῦνται
subjunctive τερατολογῶμαι τερατολογῇ τερατολογῆται τερατολογῆσθον τερατολογῆσθον τερατολογώμεθᾰ τερατολογῆσθε τερατολογῶνται
optative τερατολογοίμην τερατολογοῖο τερατολογοῖτο τερατολογοῖσθον τερατολογοίσθην τερατολογοίμεθᾰ τερατολογοῖσθε τερατολογοῖντο
imperative   τερατολογοῦ τερατολογείσθω τερατολογεῖσθον τερατολογείσθων   τερατολογεῖσθε τερατολογείσθων
active middle/passive
infinitive τερατολογεῖν τερατολογεῖσθαι
participle m τερατολογῶν τερατολογούμενος
f τερατολογοῦσᾰ τερατολογουμένη
n τερατολογοῦν τερατολογούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτερατολόγεον, ἐτερατολογεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτερατολόγεον ἐτερατολόγεες ἐτερατολόγεε(ν) ἐτερατολογέετον ἐτερατολογεέτην ἐτερατολογέομεν ἐτερατολογέετε ἐτερατολόγεον
middle/
passive 		indicative ἐτερατολογεόμην ἐτερατολογέου ἐτερατολογέετο ἐτερατολογέεσθον ἐτερατολογεέσθην ἐτερατολογεόμεθᾰ ἐτερατολογέεσθε ἐτερατολογέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτερατολόγουν, ἐτερατολογούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτερατολόγουν ἐτερατολόγεις ἐτερατολόγει ἐτερατολογεῖτον ἐτερατολογείτην ἐτερατολογοῦμεν ἐτερατολογεῖτε ἐτερατολόγουν
middle/
passive 		indicative ἐτερατολογούμην ἐτερατολογοῦ ἐτερατολογεῖτο ἐτερατολογεῖσθον ἐτερατολογείσθην ἐτερατολογούμεθᾰ ἐτερατολογεῖσθε ἐτερατολογοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τερατολογήσω, τερατολογήσομαι, τερατολογηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τερατολογήσω τερατολογήσεις τερατολογήσει τερατολογήσετον τερατολογήσετον τερατολογήσομεν τερατολογήσετε τερατολογήσουσῐ(ν)
optative τερατολογήσοιμῐ τερατολογήσοις τερατολογήσοι τερατολογήσοιτον τερατολογησοίτην τερατολογήσοιμεν τερατολογήσοιτε τερατολογήσοιεν
middle indicative τερατολογήσομαι τερατολογήσῃ / τερατολογήσει τερατολογήσεται τερατολογήσεσθον τερατολογήσεσθον τερατολογησόμεθᾰ τερατολογήσεσθε τερατολογήσονται
optative τερατολογησοίμην τερατολογήσοιο τερατολογήσοιτο τερατολογήσοισθον τερατολογησοίσθην τερατολογησοίμεθᾰ τερατολογήσοισθε τερατολογήσοιντο
passive indicative τερατολογηθήσομαι τερατολογηθήσῃ τερατολογηθήσεται τερατολογηθήσεσθον τερατολογηθήσεσθον τερατολογηθησόμεθᾰ τερατολογηθήσεσθε τερατολογηθήσονται
optative τερατολογηθησοίμην τερατολογηθήσοιο τερατολογηθήσοιτο τερατολογηθήσοισθον τερατολογηθησοίσθην τερατολογηθησοίμεθᾰ τερατολογηθήσοισθε τερατολογηθήσοιντο
active middle passive
infinitive τερατολογήσειν τερατολογήσεσθαι τερατολογηθήσεσθαι
participle m τερατολογήσων τερατολογησόμενος τερατολογηθησόμενος
f τερατολογήσουσᾰ τερατολογησομένη τερατολογηθησομένη
n τερατολογῆσον τερατολογησόμενον τερατολογηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτερατολόγησᾰ, ἐτερατολογησᾰ́μην, ἐτερατολογήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτερατολόγησᾰ ἐτερατολόγησᾰς ἐτερατολόγησε(ν) ἐτερατολογήσᾰτον ἐτερατολογησᾰ́την ἐτερατολογήσᾰμεν ἐτερατολογήσᾰτε ἐτερατολόγησᾰν
subjunctive τερατολογήσω τερατολογήσῃς τερατολογήσῃ τερατολογήσητον τερατολογήσητον τερατολογήσωμεν τερατολογήσητε τερατολογήσωσῐ(ν)
optative τερατολογήσαιμῐ τερατολογήσειᾰς / τερατολογήσαις τερατολογήσειε(ν) / τερατολογήσαι τερατολογήσαιτον τερατολογησαίτην τερατολογήσαιμεν τερατολογήσαιτε τερατολογήσειᾰν / τερατολογήσαιεν
imperative   τερατολόγησον τερατολογησᾰ́τω τερατολογήσᾰτον τερατολογησᾰ́των   τερατολογήσᾰτε τερατολογησᾰ́ντων
middle indicative ἐτερατολογησᾰ́μην ἐτερατολογήσω ἐτερατολογήσᾰτο ἐτερατολογήσᾰσθον ἐτερατολογησᾰ́σθην ἐτερατολογησᾰ́μεθᾰ ἐτερατολογήσᾰσθε ἐτερατολογήσᾰντο
subjunctive τερατολογήσωμαι τερατολογήσῃ τερατολογήσηται τερατολογήσησθον τερατολογήσησθον τερατολογησώμεθᾰ τερατολογήσησθε τερατολογήσωνται
optative τερατολογησαίμην τερατολογήσαιο τερατολογήσαιτο τερατολογήσαισθον τερατολογησαίσθην τερατολογησαίμεθᾰ τερατολογήσαισθε τερατολογήσαιντο
imperative   τερατολόγησαι τερατολογησᾰ́σθω τερατολογήσᾰσθον τερατολογησᾰ́σθων   τερατολογήσᾰσθε τερατολογησᾰ́σθων
passive indicative ἐτερατολογήθην ἐτερατολογήθης ἐτερατολογήθη ἐτερατολογήθητον ἐτερατολογηθήτην ἐτερατολογήθημεν ἐτερατολογήθητε ἐτερατολογήθησᾰν
subjunctive τερατολογηθῶ τερατολογηθῇς τερατολογηθῇ τερατολογηθῆτον τερατολογηθῆτον τερατολογηθῶμεν τερατολογηθῆτε τερατολογηθῶσῐ(ν)
optative τερατολογηθείην τερατολογηθείης τερατολογηθείη τερατολογηθεῖτον / τερατολογηθείητον τερατολογηθείτην / τερατολογηθειήτην τερατολογηθεῖμεν / τερατολογηθείημεν τερατολογηθεῖτε / τερατολογηθείητε τερατολογηθεῖεν / τερατολογηθείησᾰν
imperative   τερατολογήθητῐ τερατολογηθήτω τερατολογήθητον τερατολογηθήτων   τερατολογήθητε τερατολογηθέντων
active middle passive
infinitive τερατολογῆσαι τερατολογήσᾰσθαι τερατολογηθῆναι
participle m τερατολογήσᾱς τερατολογησᾰ́μενος τερατολογηθείς
f τερατολογήσᾱσᾰ τερατολογησᾰμένη τερατολογηθεῖσᾰ
n τερατολογῆσᾰν τερατολογησᾰ́μενον τερατολογηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετερατολόγηκᾰ, τετερατολόγημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετερατολόγηκᾰ τετερατολόγηκᾰς τετερατολόγηκε(ν) τετερατολογήκᾰτον τετερατολογήκᾰτον τετερατολογήκᾰμεν τετερατολογήκᾰτε τετερατολογήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετερατολογήκω τετερατολογήκῃς τετερατολογήκῃ τετερατολογήκητον τετερατολογήκητον τετερατολογήκωμεν τετερατολογήκητε τετερατολογήκωσῐ(ν)
optative τετερατολογήκοιμῐ / τετερατολογηκοίην τετερατολογήκοις / τετερατολογηκοίης τετερατολογήκοι / τετερατολογηκοίη τετερατολογήκοιτον τετερατολογηκοίτην τετερατολογήκοιμεν τετερατολογήκοιτε τετερατολογήκοιεν
imperative   τετερατολόγηκε τετερατολογηκέτω τετερατολογήκετον τετερατολογηκέτων   τετερατολογήκετε τετερατολογηκόντων
middle/
passive 		indicative τετερατολόγημαι τετερατολόγησαι τετερατολόγηται τετερατολόγησθον τετερατολόγησθον τετερατολογήμεθᾰ τετερατολόγησθε τετερατολόγηνται
subjunctive τετερατολογημένος ὦ τετερατολογημένος ᾖς τετερατολογημένος ᾖ τετερατολογημένω ἦτον τετερατολογημένω ἦτον τετερατολογημένοι ὦμεν τετερατολογημένοι ἦτε τετερατολογημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετερατολογημένος εἴην τετερατολογημένος εἴης τετερατολογημένος εἴη τετερατολογημένω εἴητον / εἶτον τετερατολογημένω εἰήτην / εἴτην τετερατολογημένοι εἴημεν / εἶμεν τετερατολογημένοι εἴητε / εἶτε τετερατολογημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τετερατολόγησο τετερατολογήσθω τετερατολόγησθον τετερατολογήσθων   τετερατολόγησθε τετερατολογήσθων
active middle/passive
infinitive τετερατολογηκέναι τετερατολογῆσθαι
participle m τετερατολογηκώς τετερατολογημένος
f τετερατολογηκυῖᾰ τετερατολογημένη
n τετερατολογηκός τετερατολογημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετερατολογήκειν / ἐτετερατολογήκη, ἐτετερατολογήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετερατολογήκειν / ἐτετερατολογήκη ἐτετερατολογήκεις / ἐτετερατολογήκης ἐτετερατολογήκει(ν) ἐτετερατολογήκετον ἐτετερατολογηκέτην ἐτετερατολογήκεμεν ἐτετερατολογήκετε ἐτετερατολογήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτετερατολογήμην ἐτετερατολόγησο ἐτετερατολόγητο ἐτετερατολόγησθον ἐτετερατολογήσθην ἐτετερατολογήμεθᾰ ἐτετερατολόγησθε ἐτετερατολόγηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.