τερματίζω

Greek

Verb

τερματίζω • (termatízo) (past τερμάτισα, passive τερματίζομαι)

  1. to end, terminate, conclude, wind up

Conjugation

τερματίζω   τερματίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg τερματίσω τερματίζομαι τερματιστώ
2 sg τερματίζεις τερματίσεις τερματίζεσαι τερματιστείς
3 sg τερματίζει τερματίσει τερματίζεται τερματιστεί
1 pl τερματίζουμε, [‑ομε] τερματίσουμε, [‑ομε] τερματιζόμαστε τερματιστούμε
2 pl τερματίζετε τερματίσετε τερματίζεστε, τερματιζόσαστε τερματιστείτε
3 pl τερματίζουν(ε) τερματίσουν(ε) τερματίζονται τερματιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg τερμάτιζα τερμάτισα τερματιζόμουν(α) τερματίστηκα
2 sg τερμάτιζες τερμάτισες τερματιζόσουν(α) τερματίστηκες
3 sg τερμάτιζε τερμάτισε τερματιζόταν(ε) τερματίστηκε
1 pl τερματίζαμε τερματίσαμε τερματιζόμασταν, (‑όμαστε) τερματιστήκαμε
2 pl τερματίζατε τερματίσατε τερματιζόσασταν, (‑όσαστε) τερματιστήκατε
3 pl τερμάτιζαν, τερματίζαν(ε) τερμάτισαν, τερματίσαν(ε) τερματίζονταν, (τερματιζόντουσαν) τερματίστηκαν, τερματιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα τερματίσω ➤ θα τερματίζομαι ➤ θα τερματιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα τερματίζεις, … θα τερματίσεις, … θα τερματίζεσαι, … θα τερματιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … τερματίσει
  έχω, έχεις, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … τερματιστεί
  είμαι, είσαι, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … τερματίσει
  είχα, είχες, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … τερματιστεί
  ήμουν, ήσουν, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … τερματίσει
  θα έχω, θα έχεις, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … τερματιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg τερμάτιζε τερμάτισε — τερματίσου
2 pl τερματίζετε τερματίστε τερματίζεστε τερματιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ τερματίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας τερματίσει ➤ τερματισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ τερματίσει τερματιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.