τετελεσμένον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.te.lez.mé.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.te.lezˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /te.te.lezˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.te.lezˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.te.lezˈme.non/

Participle

τετελεσμένον • (tetelesménon)

inflection of τετελεσμένος (tetelesménos):
1. masculine accusative singular
2. neuter nominative/accusative/vocative singular