τεχνάομαι

Ancient Greek

Etymology

From τέχνη (tékhnē) +‎ -άομαι (-áomai).

Pronunciation

 

Verb

τεχνάομαι • (tekhnáomai) (deponent)

  1. to create or make through art
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.259:
      ἱστία ποιήσασθαι· ὁ δʼ εὖ τεχνήσατο καὶ τά.
      histía poiḗsasthai; ho d eû tekhnḗsato kaì tá.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (passive voice) to be created or made through art
    • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates of Kos, De prisca medicine VM.3:
      ὰ δὲ νῦν διαιτήματα εὑρημένα καὶ τετεχνημένα ἐν πολλῷ χρόνῳ γεγενῆσθαί μοι δοκεῖ.
      à dè nûn diaitḗmata heurēména kaì tetekhnēména en pollōî khrónōi gegenêsthaí moi dokeî.
      (please add an English translation of this quotation)
  3. to perform skillfully
    • 442 BCE, Sophocles, Antigone 494:
      φιλεῖ δ᾽ ὁ θυμὸς πρόσθεν, ᾑρῆσθαι κλοπεὺς τῶν μηδὲν ὀρθῶς ἐν σκότῳ τεχνωμένων: μισῶ γε μέντοι χὤταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ.
      phileî d’ ho thumòs prósthen, hēirêsthai klopeùs tôn mēdèn orthôs en skótōi tekhnōménōn: misô ge méntoi khṓtan en kakoîsí tis haloùs épeita toûto kallúnein thélēi.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 8.2.5:
      καὶ ἀγαπᾷ ἢν καὶ οὕτως ἱκανοὺς αὐτὸν τρέφειν ἐργοδότας λαμβάνῃ: ἀδύνατον οὖν πολλὰ τεχνώμενον ἄνθρωπον πάντα καλῶς ποιεῖν.
      kaì agapāî ḕn kaì hoútōs hikanoùs autòn tréphein ergodótas lambánēi: adúnaton oûn pollà tekhnṓmenon ánthrōpon pánta kalôs poieîn.
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

An Ionic 3rd person plural perfect form τετεχνέαται (tetekhnéatai) is attested.

Conjugation

   Present: τεχνᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative τεχνᾰ́ομαι τεχνᾰ́ῃ / τεχνᾰ́ει τεχνᾰ́εται τεχνᾰ́εσθον τεχνᾰ́εσθον τεχνᾰόμεθᾰ τεχνᾰ́εσθε τεχνᾰ́ονται
subjunctive τεχνᾰ́ωμαι τεχνᾰ́ῃ τεχνᾰ́ηται τεχνᾰ́ησθον τεχνᾰ́ησθον τεχνᾰώμεθᾰ τεχνᾰ́ησθε τεχνᾰ́ωνται
optative τεχνᾰοίμην τεχνᾰ́οιο τεχνᾰ́οιτο τεχνᾰ́οισθον τεχνᾰοίσθην τεχνᾰοίμεθᾰ τεχνᾰ́οισθε τεχνᾰ́οιντο
imperative   τεχνᾰ́ου τεχνᾰέσθω τεχνᾰ́εσθον τεχνᾰέσθων   τεχνᾰ́εσθε τεχνᾰέσθων
middle/passive
infinitive τεχνᾰ́εσθαι
participle m τεχνᾰόμενος
f τεχνᾰομένη
n τεχνᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τεχνῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative τεχνῶμαι τεχνᾷ τεχνᾶται τεχνᾶσθον τεχνᾶσθον τεχνώμεθᾰ τεχνᾶσθε τεχνῶνται
subjunctive τεχνῶμαι τεχνᾷ τεχνᾶται τεχνᾶσθον τεχνᾶσθον τεχνώμεθᾰ τεχνᾶσθε τεχνῶνται
optative τεχνῴμην τεχνῷο τεχνῷτο τεχνῷσθον τεχνῴσθην τεχνῴμεθᾰ τεχνῷσθε τεχνῷντο
imperative   τεχνῶ τεχνᾱ́σθω τεχνᾶσθον τεχνᾱ́σθων   τεχνᾶσθε τεχνᾱ́σθων
middle/passive
infinitive τεχνᾶσθαι
participle m τεχνώμενος
f τεχνωμένη
n τεχνώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτεχνᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐτεχνᾰόμην ἐτεχνᾰ́ου ἐτεχνᾰ́ετο ἐτεχνᾰ́εσθον ἐτεχνᾰέσθην ἐτεχνᾰόμεθᾰ ἐτεχνᾰ́εσθε ἐτεχνᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτεχνώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐτεχνώμην ἐτεχνῶ ἐτεχνᾶτο ἐτεχνᾶσθον ἐτεχνᾱ́σθην ἐτεχνώμεθᾰ ἐτεχνᾶσθε ἐτεχνῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τεχνήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τεχνήσομαι τεχνήσῃ / τεχνήσει τεχνήσεται τεχνήσεσθον τεχνήσεσθον τεχνησόμεθᾰ τεχνήσεσθε τεχνήσονται
optative τεχνησοίμην τεχνήσοιο τεχνήσοιτο τεχνήσοισθον τεχνησοίσθην τεχνησοίμεθᾰ τεχνήσοισθε τεχνήσοιντο
middle
infinitive τεχνήσεσθαι
participle m τεχνησόμενος
f τεχνησομένη
n τεχνησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτεχνησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐτεχνησᾰ́μην ἐτεχνήσω ἐτεχνήσᾰτο ἐτεχνήσᾰσθον ἐτεχνησᾰ́σθην ἐτεχνησᾰ́μεθᾰ ἐτεχνήσᾰσθε ἐτεχνήσᾰντο
subjunctive τεχνήσωμαι τεχνήσῃ τεχνήσηται τεχνήσησθον τεχνήσησθον τεχνησώμεθᾰ τεχνήσησθε τεχνήσωνται
optative τεχνησαίμην τεχνήσαιο τεχνήσαιτο τεχνήσαισθον τεχνησαίσθην τεχνησαίμεθᾰ τεχνήσαισθε τεχνήσαιντο
imperative   τέχνησαι τεχνησᾰ́σθω τεχνήσᾰσθον τεχνησᾰ́σθων   τεχνήσᾰσθε τεχνησᾰ́σθων
middle
infinitive τεχνήσᾰσθαι
participle m τεχνησᾰ́μενος
f τεχνησᾰμένη
n τεχνησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: τεχνησᾰ́μην (Homeric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τεχνησᾰ́μην τεχνήσω τεχνήσᾰτο τεχνήσᾰσθον τεχνησᾰ́σθην τεχνησᾰ́μεθᾰ τεχνήσᾰσθε τεχνήσᾰντο
subjunctive τεχνήσωμαι τεχνήσηαι τεχνήσηται τεχνήσησθον τεχνήσησθον τεχνησώμεθᾰ τεχνήσησθε τεχνήσωνται
optative τεχνησαίμην τεχνήσαιο τεχνήσαιτο τεχνήσαισθον τεχνησαίσθην τεχνησαίμεθᾰ τεχνήσαισθε τεχνήσαιντο
imperative   τέχνησαι τεχνησᾰ́σθω τεχνήσᾰσθον τεχνησᾰ́σθων   τεχνήσᾰσθε τεχνησᾰ́σθων
middle
infinitive τεχνήσᾰσθαι
participle m τεχνησᾰ́μενος
f τεχνησᾰμένη
n τεχνησᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετέχνημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative τετέχνημαι τετέχνησαι τετέχνηται τετέχνησθον τετέχνησθον τετεχνήμεθᾰ τετέχνησθε τετέχνηνται
subjunctive τετεχνημένος ὦ τετεχνημένος ᾖς τετεχνημένος ᾖ τετεχνημένω ἦτον τετεχνημένω ἦτον τετεχνημένοι ὦμεν τετεχνημένοι ἦτε τετεχνημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετεχνημένος εἴην τετεχνημένος εἴης τετεχνημένος εἴη τετεχνημένω εἴητον / εἶτον τετεχνημένω εἰήτην / εἴτην τετεχνημένοι εἴημεν / εἶμεν τετεχνημένοι εἴητε / εἶτε τετεχνημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τετέχνησο τετεχνήσθω τετέχνησθον τετεχνήσθων   τετέχνησθε τετεχνήσθων
middle/passive
infinitive τετεχνῆσθαι
participle m τετεχνημένος
f τετεχνημένη
n τετεχνημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.