τεύχων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /těu̯.kʰɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈteʍ.kʰon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈteɸ.xon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtef.xon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtef.xon/

Participle

τεύχων • (teúkhōn) m (feminine τεύχουσᾰ, neuter τεῦχον); first/third declension

present active participle of τεύχω (teúkhō)

Declension

First and third declension of τεύχων; τεύχουσᾰ; τεῦχον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τεύχων teúkhōn	τεύχουσᾰ teúkhousă	τεῦχον teûkhon	τεύχοντε teúkhonte	τευχούσᾱ teukhoúsā	τεύχοντε teúkhonte	τεύχοντες teúkhontes	τεύχουσαι teúkhousai	τεύχοντᾰ teúkhontă
Genitive	τεύχοντος teúkhontos	τευχούσης teukhoúsēs	τεύχοντος teúkhontos	τευχόντοιν teukhóntoin	τευχούσαιν teukhoúsain	τευχόντοιν teukhóntoin	τευχόντων teukhóntōn	τευχουσῶν teukhousôn	τευχόντων teukhóntōn
Dative	τεύχοντῐ teúkhontĭ	τευχούσῃ teukhoúsēi	τεύχοντῐ teúkhontĭ	τευχόντοιν teukhóntoin	τευχούσαιν teukhoúsain	τευχόντοιν teukhóntoin	τεύχουσῐ / τεύχουσῐν teúkhousĭ(n)	τευχούσαις teukhoúsais	τεύχουσῐ / τεύχουσῐν teúkhousĭ(n)
Accusative	τεύχοντᾰ teúkhontă	τεύχουσᾰν teúkhousăn	τεῦχον teûkhon	τεύχοντε teúkhonte	τευχούσᾱ teukhoúsā	τεύχοντε teúkhonte	τεύχοντᾰς teúkhontăs	τευχούσᾱς teukhoúsās	τεύχοντᾰ teúkhontă
Vocative	τεύχων teúkhōn	τεύχουσᾰ teúkhousă	τεῦχον teûkhon	τεύχοντε teúkhonte	τευχούσᾱ teukhoúsā	τεύχοντε teúkhonte	τεύχοντες teúkhontes	τεύχουσαι teúkhousai	τεύχοντᾰ teúkhontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τευχόντως teukhóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.