τοπωνύμιο
Greek
Alternative forms
- τοπωνυμία f (toponymía)
Etymology
Learned borrowing from Katharevousa τοπωνύμι(ον) created in analogy to Koine Greek ἐπωνύμιον (epōnúmion, “surname”) + -ο (Standard Modern Greek neuter suffix).[1] Compound of τοπ- (τόπος) (top- (tópos), “place”) + -ωνύμιο (-onýmio, “-onym”).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /to.poˈni.mi.o/
- Hyphenation: το‧πω‧νύ‧μι‧ο
Noun
τοπωνύμιο • (toponýmio) n (plural τοπωνύμια)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τοπωνύμιο (toponýmio) | τοπωνύμια (toponýmia) |
| genitive | τοπωνυμίου (toponymíou) τοπωνύμιου (toponýmiou) |
τοπωνυμίων (toponymíon) |
| accusative | τοπωνύμιο (toponýmio) | τοπωνύμια (toponýmia) |
| vocative | τοπωνύμιο (toponýmio) | τοπωνύμια (toponýmia) |
Related terms
- τοπωνυμία f (toponymía, “toponym, placename”, synonym)
- τοπωνυμικά (toponymiká, “toponymically”, adjective)
- τοπωνυμικός (toponymikós, “toponymic”, adjective)
- τοπωνυμιογραφία f (toponymiografía, “writings on toponymy”)
- τοπωνυμιολογία f (toponymiología, “toponymy, toponymics”)
See also
- For subjects of onomastics and hyponyms of τοπωνύμιο see: -ωνύμιο (-onýmio)
References
- ^ τοπωνύμιο, τοπωνυμία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ τοπωνύμιο - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.