τρανός

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek τρανός (tranós), from Ancient Greek τρανής (tranḗs, “clear, distinct”).[1] See τείρω (teírō).

Pronunciation

  • IPA(key): /tɾaˈnos/
  • Hyphenation: τρα‧νός

Adjective

τρανός • (tranós) m (feminine τρανή, neuter τρανό)

  1. physically strong, mighty
  2. great, grand, highly famous, important

Declension

Declension of τρανός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative τρανός (tranós) τρανή (traní) τρανό (tranó) τρανοί (tranoí) τρανές (tranés) τρανά (traná)
genitive τρανού (tranoú) τρανής (tranís) τρανού (tranoú) τρανών (tranón) τρανών (tranón) τρανών (tranón)
accusative τρανό (tranó) τρανή (traní) τρανό (tranó) τρανούς (tranoús) τρανές (tranés) τρανά (traná)
vocative τρανέ (trané) τρανή (traní) τρανό (tranó) τρανοί (tranoí) τρανές (tranés) τρανά (traná)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τρανός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τρανός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation
comparative (?) singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative τρανότερος (tranóteros) τρανότερη (tranóteri) τρανότερο (tranótero) τρανότεροι (tranóteroi) τρανότερες (tranóteres) τρανότερα (tranótera)
genitive τρανότερου (tranóterou) τρανότερης (tranóteris) τρανότερου (tranóterou) τρανότερων (tranóteron) τρανότερων (tranóteron) τρανότερων (tranóteron)
accusative τρανότερο (tranótero) τρανότερη (tranóteri) τρανότερο (tranótero) τρανότερους (tranóterous) τρανότερες (tranóteres) τρανότερα (tranótera)
vocative τρανότερε (tranótere) τρανότερη (tranóteri) τρανότερο (tranótero) τρανότεροι (tranóteroi) τρανότερες (tranóteres) τρανότερα (tranótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τρανότερος", etc)

absolute
superlative (?) 		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative τρανότατος (tranótatos) τρανότατη (tranótati) τρανότατο (tranótato) τρανότατοι (tranótatoi) τρανότατες (tranótates) τρανότατα (tranótata)
genitive τρανότατου (tranótatou) τρανότατης (tranótatis) τρανότατου (tranótatou) τρανότατων (tranótaton) τρανότατων (tranótaton) τρανότατων (tranótaton)
accusative τρανότατο (tranótato) τρανότατη (tranótati) τρανότατο (tranótato) τρανότατους (tranótatous) τρανότατες (tranótates) τρανότατα (tranótata)
vocative τρανότατε (tranótate) τρανότατη (tranótati) τρανότατο (tranótato) τρανότατοι (tranótatoi) τρανότατες (tranótates) τρανότατα (tranótata)

Derived terms

  • μέγας και τρανός (mégas kai tranós)
  • αναντρανίζω (anantranízo, “gaze at”) (literary)
  • διατρανωμένος (diatranoménos, participle)
  • διατρανώνω (diatranóno)
  • διατράνωση f (diatránosi)
  • περίτρανα (perítrana, adverb)
  • τρανεύω (tranévo) (literary)

References

  1. ^ τρανός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.