τριώροφος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek τριώροφος (triṓrophos).[1] By surface analysis, τρι- (tri-) + -ώροφος (-órofos).
Pronunciation
- IPA(key): /tɾiˈo.ɾo.fos/
- Hyphenation: τρι‧ώ‧ρο‧φος
Adjective
τριώροφος • (triórofos) m (feminine τριώροφη, neuter τριώροφο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | τριώροφος (triórofos) | τριώροφη (triórofi) | τριώροφο (triórofo) | τριώροφοι (triórofoi) | τριώροφες (triórofes) | τριώροφα (triórofa) | |
| genitive | τριώροφου (triórofou) | τριώροφης (triórofis) | τριώροφου (triórofou) | τριώροφων (triórofon) | τριώροφων (triórofon) | τριώροφων (triórofon) | |
| accusative | τριώροφο (triórofo) | τριώροφη (triórofi) | τριώροφο (triórofo) | τριώροφους (triórofous) | τριώροφες (triórofes) | τριώροφα (triórofa) | |
| vocative | τριώροφε (triórofe) | τριώροφη (triórofi) | τριώροφο (triórofo) | τριώροφοι (triórofoi) | τριώροφες (triórofes) | τριώροφα (triórofa) | |
References
- ^ τριώροφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language