τροπικός

Ancient Greek

Etymology

From τροπή (tropḗ, “a turn, turning, solstice, trope”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tro.pi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tro.piˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tro.piˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tro.piˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tro.piˈkos/

Adjective

τροπῐκός • (tropĭkós) m (feminine τροπῐκή, neuter τροπῐκόν); first/second declension

of or pertaining to a turn or change
of or pertaining to the solstice
of or pertaining to a trope or figure

Declension

First and second declension of τροπῐκός; τροπῐκή; τροπῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τροπῐκός tropĭkós	τροπῐκή tropĭkḗ	τροπῐκόν tropĭkón	τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκᾱ́ tropĭkā́	τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκοί tropĭkoí	τροπῐκαί tropĭkaí	τροπῐκᾰ́ tropĭkắ
Genitive	τροπῐκοῦ tropĭkoû	τροπῐκῆς tropĭkês	τροπῐκοῦ tropĭkoû	τροπῐκοῖν tropĭkoîn	τροπῐκαῖν tropĭkaîn	τροπῐκοῖν tropĭkoîn	τροπῐκῶν tropĭkôn	τροπῐκῶν tropĭkôn	τροπῐκῶν tropĭkôn
Dative	τροπῐκῷ tropĭkōî	τροπῐκῇ tropĭkēî	τροπῐκῷ tropĭkōî	τροπῐκοῖν tropĭkoîn	τροπῐκαῖν tropĭkaîn	τροπῐκοῖν tropĭkoîn	τροπῐκοῖς tropĭkoîs	τροπῐκαῖς tropĭkaîs	τροπῐκοῖς tropĭkoîs
Accusative	τροπῐκόν tropĭkón	τροπῐκήν tropĭkḗn	τροπῐκόν tropĭkón	τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκᾱ́ tropĭkā́	τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκούς tropĭkoús	τροπῐκᾱ́ς tropĭkā́s	τροπῐκᾰ́ tropĭkắ
Vocative	τροπῐκέ tropĭké	τροπῐκή tropĭkḗ	τροπῐκόν tropĭkón	τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκᾱ́ tropĭkā́	τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκοί tropĭkoí	τροπῐκαί tropĭkaí	τροπῐκᾰ́ tropĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τροπῐκῶς tropĭkôs			τροπῐκώτερος tropĭkṓteros			τροπῐκώτᾰτος tropĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

τρέπω (trépō)
τρόπος (trópos)

Descendants

→ Greek: τροπικός (tropikós)
→ Latin: tropicus
- → English: tropic, trop. (abbreviation), tropick (obsolete), Tropic
- → Finnish: trooppinen
- → French: tropique
  - → Khmer: ត្រូពិក (troupɨk)
  - → Polish: tropik
  - → Romanian: tropic
  - → Turkish: tropik
- → Galician: trópico
- → Irish: trópaic
- → Italian: tropico
- → Portuguese: trópico
- → Spanish: trópico
  - → Tagalog: tropiko

References

“τροπικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“τροπικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
τροπικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
William Dwight Whitney, Benjamin E[li] Smith, editors (1911), “tropic”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., →OCLC.

Greek

Noun

τροπικός • (tropikós) m

tropic

Declension

Declension of **τροπικός**
	singular	plural
nominative	τροπικός (tropikós)	τροπικοί (tropikoí)
genitive	τροπικού (tropikoú)	τροπικών (tropikón)
accusative	τροπικό (tropikó)	τροπικούς (tropikoús)
vocative	τροπικέ (tropiké)	τροπικοί (tropikoí)

Adjective

τροπικός • (tropikós) m

(linguistics) of or pertaining to manners
tropical

Declension

Declension of τροπικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τροπικός (tropikós)	τροπική (tropikí)	τροπικό (tropikó)	τροπικοί (tropikoí)	τροπικές (tropikés)	τροπικά (tropiká)
genitive	τροπικού (tropikoú)	τροπικής (tropikís)	τροπικού (tropikoú)	τροπικών (tropikón)	τροπικών (tropikón)	τροπικών (tropikón)
accusative	τροπικό (tropikó)	τροπική (tropikí)	τροπικό (tropikó)	τροπικούς (tropikoús)	τροπικές (tropikés)	τροπικά (tropiká)
vocative	τροπικέ (tropiké)	τροπική (tropikí)	τροπικό (tropikó)	τροπικοί (tropikoí)	τροπικές (tropikés)	τροπικά (tropiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τροπικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τροπικός, etc.)