τρυγάω

Ancient Greek

Etymology

From τρύγη (trúgē) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

 

Verb

τρυγάω • (trugáō)

  1. (with accusative of fruit or crop gathered) to harvest, gather
  2. (with accusative of plant from fruit or crop is gathered) to reap off

Conjugation

   Present: τρυγᾰ́ω, τρυγᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρυγᾰ́ω τρυγᾰ́εις τρυγᾰ́ει τρυγᾰ́ετον τρυγᾰ́ετον τρυγᾰ́ομεν τρυγᾰ́ετε τρυγᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive τρυγᾰ́ω τρυγᾰ́ῃς τρυγᾰ́ῃ τρυγᾰ́ητον τρυγᾰ́ητον τρυγᾰ́ωμεν τρυγᾰ́ητε τρυγᾰ́ωσῐ(ν)
optative τρυγᾰ́οιμῐ τρυγᾰ́οις τρυγᾰ́οι τρυγᾰ́οιτον τρυγᾰοίτην τρυγᾰ́οιμεν τρυγᾰ́οιτε τρυγᾰ́οιεν
imperative   τρύγᾰε τρυγᾰέτω τρυγᾰ́ετον τρυγᾰέτων   τρυγᾰ́ετε τρυγᾰόντων
middle/
passive 		indicative τρυγᾰ́ομαι τρυγᾰ́ῃ / τρυγᾰ́ει τρυγᾰ́εται τρυγᾰ́εσθον τρυγᾰ́εσθον τρυγᾰόμεθᾰ τρυγᾰ́εσθε τρυγᾰ́ονται
subjunctive τρυγᾰ́ωμαι τρυγᾰ́ῃ τρυγᾰ́ηται τρυγᾰ́ησθον τρυγᾰ́ησθον τρυγᾰώμεθᾰ τρυγᾰ́ησθε τρυγᾰ́ωνται
optative τρυγᾰοίμην τρυγᾰ́οιο τρυγᾰ́οιτο τρυγᾰ́οισθον τρυγᾰοίσθην τρυγᾰοίμεθᾰ τρυγᾰ́οισθε τρυγᾰ́οιντο
imperative   τρυγᾰ́ου τρυγᾰέσθω τρυγᾰ́εσθον τρυγᾰέσθων   τρυγᾰ́εσθε τρυγᾰέσθων
active middle/passive
infinitive τρυγᾰ́ειν τρυγᾰ́εσθαι
participle m τρυγᾰ́ων τρυγᾰόμενος
f τρυγᾰ́ουσᾰ τρυγᾰομένη
n τρυγᾰ́ον τρυγᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τρυγῶ, τρυγῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρυγῶ τρυγᾷς τρυγᾷ τρυγᾶτον τρυγᾶτον τρυγῶμεν τρυγᾶτε τρυγῶσῐ(ν)
subjunctive τρυγῶ τρυγᾷς τρυγᾷ τρυγᾶτον τρυγᾶτον τρυγῶμεν τρυγᾶτε τρυγῶσῐ(ν)
optative τρυγῴην / τρυγῷμῐ τρυγῴης / τρυγῷς τρυγῴη / τρυγῷ τρυγῷτον / τρυγῴητον τρυγῴτην / τρυγῳήτην τρυγῷμεν / τρυγῴημεν τρυγῷτε / τρυγῴητε τρυγῷεν / τρυγῴησᾰν
imperative   τρύγᾱ τρυγᾱ́τω τρυγᾶτον τρυγᾱ́των   τρυγᾶτε τρυγώντων
middle/
passive 		indicative τρυγῶμαι τρυγᾷ τρυγᾶται τρυγᾶσθον τρυγᾶσθον τρυγώμεθᾰ τρυγᾶσθε τρυγῶνται
subjunctive τρυγῶμαι τρυγᾷ τρυγᾶται τρυγᾶσθον τρυγᾶσθον τρυγώμεθᾰ τρυγᾶσθε τρυγῶνται
optative τρυγῴμην τρυγῷο τρυγῷτο τρυγῷσθον τρυγῴσθην τρυγῴμεθᾰ τρυγῷσθε τρυγῷντο
imperative   τρυγῶ τρυγᾱ́σθω τρυγᾶσθον τρυγᾱ́σθων   τρυγᾶσθε τρυγᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive τρυγᾶν τρυγᾶσθαι
participle m τρυγῶν τρυγώμενος
f τρυγῶσᾰ τρυγωμένη
n τρυγῶν τρυγώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτρύγᾰον, ἐτρυγᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτρύγᾰον ἐτρύγᾰες ἐτρύγᾰε(ν) ἐτρυγᾰ́ετον ἐτρυγᾰέτην ἐτρυγᾰ́ομεν ἐτρυγᾰ́ετε ἐτρύγᾰον
middle/
passive 		indicative ἐτρυγᾰόμην ἐτρυγᾰ́ου ἐτρυγᾰ́ετο ἐτρυγᾰ́εσθον ἐτρυγᾰέσθην ἐτρυγᾰόμεθᾰ ἐτρυγᾰ́εσθε ἐτρυγᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτρύγων, ἐτρυγώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτρύγων ἐτρύγᾱς ἐτρύγᾱ ἐτρυγᾶτον ἐτρυγᾱ́την ἐτρυγῶμεν ἐτρυγᾶτε ἐτρύγων
middle/
passive 		indicative ἐτρυγώμην ἐτρυγῶ ἐτρυγᾶτο ἐτρυγᾶσθον ἐτρυγᾱ́σθην ἐτρυγώμεθᾰ ἐτρυγᾶσθε ἐτρυγῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τρυγήσω, τρυγήσομαι, τρυγησθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρυγήσω τρυγήσεις τρυγήσει τρυγήσετον τρυγήσετον τρυγήσομεν τρυγήσετε τρυγήσουσῐ(ν)
optative τρυγήσοιμῐ τρυγήσοις τρυγήσοι τρυγήσοιτον τρυγησοίτην τρυγήσοιμεν τρυγήσοιτε τρυγήσοιεν
middle indicative τρυγήσομαι τρυγήσῃ / τρυγήσει τρυγήσεται τρυγήσεσθον τρυγήσεσθον τρυγησόμεθᾰ τρυγήσεσθε τρυγήσονται
optative τρυγησοίμην τρυγήσοιο τρυγήσοιτο τρυγήσοισθον τρυγησοίσθην τρυγησοίμεθᾰ τρυγήσοισθε τρυγήσοιντο
passive indicative τρυγησθήσομαι τρυγησθήσῃ τρυγησθήσεται τρυγησθήσεσθον τρυγησθήσεσθον τρυγησθησόμεθᾰ τρυγησθήσεσθε τρυγησθήσονται
optative τρυγησθησοίμην τρυγησθήσοιο τρυγησθήσοιτο τρυγησθήσοισθον τρυγησθησοίσθην τρυγησθησοίμεθᾰ τρυγησθήσοισθε τρυγησθήσοιντο
active middle passive
infinitive τρυγήσειν τρυγήσεσθαι τρυγησθήσεσθαι
participle m τρυγήσων τρυγησόμενος τρυγησθησόμενος
f τρυγήσουσᾰ τρυγησομένη τρυγησθησομένη
n τρυγῆσον τρυγησόμενον τρυγησθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτρύγησᾰ, ἐτρυγησᾰ́μην, ἐτρυγήσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτρύγησᾰ ἐτρύγησᾰς ἐτρύγησε(ν) ἐτρυγήσᾰτον ἐτρυγησᾰ́την ἐτρυγήσᾰμεν ἐτρυγήσᾰτε ἐτρύγησᾰν
subjunctive τρυγήσω τρυγήσῃς τρυγήσῃ τρυγήσητον τρυγήσητον τρυγήσωμεν τρυγήσητε τρυγήσωσῐ(ν)
optative τρυγήσαιμῐ τρυγήσειᾰς / τρυγήσαις τρυγήσειε(ν) / τρυγήσαι τρυγήσαιτον τρυγησαίτην τρυγήσαιμεν τρυγήσαιτε τρυγήσειᾰν / τρυγήσαιεν
imperative   τρύγησον τρυγησᾰ́τω τρυγήσᾰτον τρυγησᾰ́των   τρυγήσᾰτε τρυγησᾰ́ντων
middle indicative ἐτρυγησᾰ́μην ἐτρυγήσω ἐτρυγήσᾰτο ἐτρυγήσᾰσθον ἐτρυγησᾰ́σθην ἐτρυγησᾰ́μεθᾰ ἐτρυγήσᾰσθε ἐτρυγήσᾰντο
subjunctive τρυγήσωμαι τρυγήσῃ τρυγήσηται τρυγήσησθον τρυγήσησθον τρυγησώμεθᾰ τρυγήσησθε τρυγήσωνται
optative τρυγησαίμην τρυγήσαιο τρυγήσαιτο τρυγήσαισθον τρυγησαίσθην τρυγησαίμεθᾰ τρυγήσαισθε τρυγήσαιντο
imperative   τρύγησαι τρυγησᾰ́σθω τρυγήσᾰσθον τρυγησᾰ́σθων   τρυγήσᾰσθε τρυγησᾰ́σθων
passive indicative ἐτρυγήσθην ἐτρυγήσθης ἐτρυγήσθη ἐτρυγήσθητον ἐτρυγησθήτην ἐτρυγήσθημεν ἐτρυγήσθητε ἐτρυγήσθησᾰν
subjunctive τρυγησθῶ τρυγησθῇς τρυγησθῇ τρυγησθῆτον τρυγησθῆτον τρυγησθῶμεν τρυγησθῆτε τρυγησθῶσῐ(ν)
optative τρυγησθείην τρυγησθείης τρυγησθείη τρυγησθεῖτον / τρυγησθείητον τρυγησθείτην / τρυγησθειήτην τρυγησθεῖμεν / τρυγησθείημεν τρυγησθεῖτε / τρυγησθείητε τρυγησθεῖεν / τρυγησθείησᾰν
imperative   τρυγήσθητῐ τρυγησθήτω τρυγήσθητον τρυγησθήτων   τρυγήσθητε τρυγησθέντων
active middle passive
infinitive τρυγῆσαι τρυγήσᾰσθαι τρυγησθῆναι
participle m τρυγήσᾱς τρυγησᾰ́μενος τρυγησθείς
f τρυγήσᾱσᾰ τρυγησᾰμένη τρυγησθεῖσᾰ
n τρυγῆσᾰν τρυγησᾰ́μενον τρυγησθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετρύγηκᾰ, τετρύγημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετρύγηκᾰ τετρύγηκᾰς τετρύγηκε(ν) τετρυγήκᾰτον τετρυγήκᾰτον τετρυγήκᾰμεν τετρυγήκᾰτε τετρυγήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετρυγήκω τετρυγήκῃς τετρυγήκῃ τετρυγήκητον τετρυγήκητον τετρυγήκωμεν τετρυγήκητε τετρυγήκωσῐ(ν)
optative τετρυγήκοιμῐ / τετρυγηκοίην τετρυγήκοις / τετρυγηκοίης τετρυγήκοι / τετρυγηκοίη τετρυγήκοιτον τετρυγηκοίτην τετρυγήκοιμεν τετρυγήκοιτε τετρυγήκοιεν
imperative   τετρύγηκε τετρυγηκέτω τετρυγήκετον τετρυγηκέτων   τετρυγήκετε τετρυγηκόντων
middle/
passive 		indicative τετρύγημαι τετρύγησαι τετρύγηται τετρύγησθον τετρύγησθον τετρυγήμεθᾰ τετρύγησθε τετρύγηνται
subjunctive τετρυγημένος ὦ τετρυγημένος ᾖς τετρυγημένος ᾖ τετρυγημένω ἦτον τετρυγημένω ἦτον τετρυγημένοι ὦμεν τετρυγημένοι ἦτε τετρυγημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετρυγημένος εἴην τετρυγημένος εἴης τετρυγημένος εἴη τετρυγημένω εἴητον / εἶτον τετρυγημένω εἰήτην / εἴτην τετρυγημένοι εἴημεν / εἶμεν τετρυγημένοι εἴητε / εἶτε τετρυγημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τετρύγησο τετρυγήσθω τετρύγησθον τετρυγήσθων   τετρύγησθε τετρυγήσθων
active middle/passive
infinitive τετρυγηκέναι τετρυγῆσθαι
participle m τετρυγηκώς τετρυγημένος
f τετρυγηκυῖᾰ τετρυγημένη
n τετρυγηκός τετρυγημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετρυγήκειν / ἐτετρυγήκη, ἐτετρυγήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετρυγήκειν / ἐτετρυγήκη ἐτετρυγήκεις / ἐτετρυγήκης ἐτετρυγήκει(ν) ἐτετρυγήκετον ἐτετρυγηκέτην ἐτετρυγήκεμεν ἐτετρυγήκετε ἐτετρυγήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτετρυγήμην ἐτετρύγησο ἐτετρύγητο ἐτετρύγησθον ἐτετρυγήσθην ἐτετρυγήμεθᾰ ἐτετρύγησθε ἐτετρύγηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

  • “τρυγάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “τρυγάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • τρυγάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “τρυγάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • τρυγάω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.