τσιγκέλι

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish چنگل (çengel).

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡siŋˈɟeli/

Noun

τσιγκέλι • (tsigkéli) n

  1. rod
  2. hook

Declension

Declension of τσιγκέλι
singular plural
nominative τσιγκέλι (tsigkéli) τσιγκέλια (tsigkélia)
genitive τσιγκελιού (tsigkelioú) τσιγκελιών (tsigkelión)
accusative τσιγκέλι (tsigkéli) τσιγκέλια (tsigkélia)
vocative τσιγκέλι (tsigkéli) τσιγκέλια (tsigkélia)
  • μου βγάζουν τα λόγια με το τσιγκέλι (mou vgázoun ta lógia me to tsigkéli)
  • τσιγκελωτός (tsigkelotós)
  • τσιγκελάκι (tsigkeláki)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.