τόσσος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tós.sos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtos.sos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtos.sos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtos.sos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈto.sos/

Pronoun

τόσσος • (tóssos)

Epic form of τόσος (tósos)

Declension

First and second declension of τόσσος; τόσση; τόσσον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τόσσος tóssos	τόσση tóssē	τόσσον tósson	τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō	τόσσοι tóssoi	τόσσαι tóssai	τόσσᾰ tóssă
Genitive	τόσσου / τοσσοῖο / τόσσοιο / τοσσόο / τόσσοο tóssou / tossoîo / tóssoio / tossóo / tóssoo	τόσσης tóssēs	τόσσου / τοσσοῖο / τόσσοιο / τοσσόο / τόσσοο tóssou / tossoîo / tóssoio / tossóo / tóssoo	τόσσοιν / τόσσοιῐν tóssoi(ĭ)n	τόσσαιν / τόσσαιῐν / τόσσῃῐν tóssai(ĭ)n / tóssēiĭn	τόσσοιν / τόσσοιῐν tóssoi(ĭ)n	τόσσων tóssōn	τοσσᾱ́ων / τοσσέ͜ων / τοσσῶν tossā́ōn / tossé͜ōn / tossôn	τόσσων tóssōn
Dative	τόσσῳ tóssōi	τόσσῃ tóssēi	τόσσῳ tóssōi	τόσσοιν / τόσσοιῐν tóssoi(ĭ)n	τόσσαιν / τόσσαιῐν / τόσσῃῐν tóssai(ĭ)n / tóssēiĭn	τόσσοιν / τόσσοιῐν tóssoi(ĭ)n	τόσσοισῐ / τόσσοισῐν / τόσσοις tóssoisĭ(n) / tóssois	τόσσῃσῐ / τόσσῃσῐν / τόσσῃς / τόσσαις tóssēisĭ(n) / tóssēis / tóssais	τόσσοισῐ / τόσσοισῐν / τόσσοις tóssoisĭ(n) / tóssois
Accusative	τόσσον tósson	τόσσην tóssēn	τόσσον tósson	τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō	τόσσους tóssous	τόσσᾱς tóssās	τόσσᾰ tóssă
Vocative	τόσσε tósse	τόσση tóssē	τόσσον tósson	τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō	τόσσοι tóssoi	τόσσαι tóssai	τόσσᾰ tóssă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τόσσως tóssōs			—			—
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.