υμνώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὑμνῶ (humnô),[1] contracted form of ὑμνέω (humnéō).

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈmno/
  • Hyphenation: υ‧μνώ

Verb

υμνώ • (ymnó) (past ύμνησα, passive υμνούμαι, p‑past υμνήθηκα, ppp υμνημένος)

  1. to praise, to hymn, to laud
    Synonym: υμνολογώ (ymnologó)

Conjugation

υμνώ, υμνούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg υμνήσω υμνούμαι υμνηθώ
2 sg υμνείς υμνήσεις υμνείσαι υμνηθείς
3 sg υμνεί υμνήσει υμνείται υμνηθεί
1 pl υμνούμε υμνήσουμε, [-ομε] υμνούμαστε υμνηθούμε
2 pl υμνείτε υμνήσετε υμνείστε υμνηθείτε
3 pl υμνούν(ε) υμνήσουν(ε) υμνούνται υμνηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg υμνούσα ύμνησα [υμνούμουν(α)] υμνήθηκα
2 sg υμνούσες ύμνησες [υμνούσουν(α)] υμνήθηκες
3 sg υμνούσε ύμνησε υμνούνταν, {υμνείτο} υμνήθηκε
1 pl υμνούσαμε υμνήσαμε υμνούμασταν, (‑ούμαστε) υμνηθήκαμε
2 pl υμνούσατε υμνήσατε [υμνούσασταν, (‑ούσαστε)] υμνηθήκατε
3 pl υμνούσαν(ε) ύμνησαν, υμνήσαν(ε) υμνούνταν, {υμνούντο} υμνήθηκαν, υμνηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα υμνήσω ➤ θα υμνούμαι ➤ θα υμνηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα υμνείς, … θα υμνήσεις, … θα υμνείσαι, … θα υμνηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … υμνήσει
  έχω, έχεις, … υμνημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … υμνηθεί
  είμαι, είσαι, … υμνημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … υμνήσει
  είχα, είχες, … υμνημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … υμνηθεί
  ήμουν, ήσουν, … υμνημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … υμνήσει
  θα έχω, θα έχεις, … υμνημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … υμνηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … υμνημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — ύμνησε — υμνήσου
2 pl υμνείτε υμνήστε υμνείστε υμνηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ υμνώντας ➤ υμνούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας υμνήσει ➤ υμνημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ υμνήσει υμνηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • υμνητικός (ymnitikós, “laudatory, praising”)
  • υμνολογώ (ymnologó)
  • ύμνος m (ýmnos, “hymn, ode”)
  • υμνωδία f (ymnodía)
  • υμνωδός (ymnodós)

References

  1. ^ υμνώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.