υπογραφείς

• IPA^(key): /i.po.ɣɾaˈfis/
• Hyphenation: υ‧πο‧γρα‧φείς
• Homophone: υπογραφής (ypografís)

Learnedly, from Ancient Greek ὑπογραφείς (hupographeís), participle of passive past tense ὑπεγράφην (hupegráphēn) of ὑπoγράφω (hupográphō). Synchronically, past participle of υπογράφομαι (ypográfomai), passive voice of υπογράφω (ypográfo, “sign”).

υπογραφείς • (ypografeís) m (feminine υπογραφείσα, neuter υπογραφέν)

1. (formal) past passive participle of ὑπογράφω (hupográphō): "signed"

   older spellings: ὑπογραφείς, ὑπογραφεῖσα, ὑπογραφέν

• As in the ancient inflection, without the dual number, without prosody.

• υπογράφων m (ypográfon, “the one who signs”, active present participle), υπογράφουσα f (ypográfousa), υπογράφον n (ypográfon)
• υπογεγραμμένος (ypogegramménos, “who has been signed”, passive perfect participle)

Verb form.

υπογραφείς • (ypografeís)

1. (formal) second-person singular dependent of υπογράφομαι (ypográfomai), the passive of υπογράφω (ypográfo)

• υπογραφτείς (ypografteís) (colloquial)