υποζύγιο
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ὑποζύγιον (hupozúgion).[1] By surface analysis, υπο- (ypo-) + ζυγ(ός) (zyg(ós), “yoke”) + -ιο (-io).
Pronunciation
- IPA(key): /i.poˈzi.ʝi.o/
- Hyphenation: υ‧πο‧ζύ‧γι‧ο
Noun
υποζύγιο • (ypozýgio) n (plural υποζύγια)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | υποζύγιο (ypozýgio) | υποζύγια (ypozýgia) |
| genitive | υποζυγίου (ypozygíou) υποζύγιου (ypozýgiou) |
υποζυγίων (ypozygíon) |
| accusative | υποζύγιο (ypozýgio) | υποζύγια (ypozýgia) |
| vocative | υποζύγιο (ypozýgio) | υποζύγια (ypozýgia) |
References
- ^ υποζύγιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language