υποθήκη
See also: ὑποθήκη
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὑποθήκη.
Pronunciation
- IPA(key): /i.poˈθi.ci/
- Hyphenation: υ‧πο‧θή‧κη
Noun
υποθήκη • (ypothíki) f (plural υποθήκες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | υποθήκη (ypothíki) | υποθήκες (ypothíkes) |
| genitive | υποθήκης (ypothíkis) | υποθηκών (ypothikón) |
| accusative | υποθήκη (ypothíki) | υποθήκες (ypothíkes) |
| vocative | υποθήκη (ypothíki) | υποθήκες (ypothíkes) |
Related terms
- υποθηκευμένος (ypothikevménos, “mortgaged”)
- υποθηκεύσιμος (ypothikéfsimos, “mortgageable”)
- υποθηκεύω (ypothikévo, “to mortgage”)
Further reading
- υποθήκη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language