υποκορισμός

See also: ὑποκορισμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὑποκορισμός (hupokorismós, “use of endearing names; use of diminutives”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /i.po.ko.ɾiˈzmos/
  • Hyphenation: υ‧πο‧κο‧ρι‧σμός

Noun

υποκορισμός • (ypokorismós) m (plural υποκορισμοί)

  1. (linguistics) (the formation of diminutive terms)
  2. (less common nuance) hypocorism (creation of terms of endearment, like pet names, with an emotional or familiar nuance of diminutives) [2][3]

Declension

Declension of υποκορισμός
singular plural
nominative υποκορισμός (ypokorismós) υποκορισμοί (ypokorismoí)
genitive υποκορισμού (ypokorismoú) υποκορισμών (ypokorismón)
accusative υποκορισμό (ypokorismó) υποκορισμούς (ypokorismoús)
vocative υποκορισμέ (ypokorismé) υποκορισμοί (ypokorismoí)

See also

References

  1. ^ υποκορισμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  2. ^ υποκορισμός - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christikó lexikó tis neoellenikís glóssas) [A Practical Dictionary of Modern Greek] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
  3. ^ υποκορισμός (& comments on senses)   - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.