υπουργός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπουργός (hupourgós, “servant, helper”), from ὑπό (hupó, “under”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker”) (see ἔργον (érgon, “work”)).

The modern sense is a semantic loan from Italian ministro.

Pronunciation

IPA^(key): /ipuɾˈɣos/
Hyphenation: υ‧πουρ‧γός

Noun

υπουργός • (ypourgós) m or f (plural υπουργοί)

(government) minister, secretary (politician who heads a ministry or department)
Ο υπουργός υγείας παραιτήθηκε μετά το σκάνδαλο.
O ypourgós ygeías paraitíthike metá to skándalo.
The health minister resigned after the scandal.

Declension

Declension of **υπουργός**
	singular	plural
nominative	υπουργός (ypourgós)	υπουργοί (ypourgoí)
genitive	υπουργού (ypourgoú)	υπουργών (ypourgón)
accusative	υπουργό (ypourgó)	υπουργούς (ypourgoús)
vocative	υπουργέ (ypourgé)	υπουργοί (ypourgoí)

Synonyms

υπουργίνα f (ypourgína, “female minister”) (colloquial)

Derived terms

υπουργείο n (ypourgeío, “ministry, department”)
υπουργία f (ypourgía, “ministry”)
υπουργικός (ypourgikós, “ministerial”)
πρωθυπουργός m (prothypourgós, “prime minister”)
υφυπουργός m (yfypourgós, “deputy minister, undersecretary”)