φάρω

Ancient Greek

Etymology

    From a zero-grade variant of Proto-Hellenic *pʰérō, from Proto-Indo-European *bʰéreti.

    Pronunciation

     

    Verb

    φάρω • (phárō)

    1. Doric and Locrian form of φέρω (phérō)
      • Inscriptiones Graecae IX.1².3.718:
        κατ’ αἰϝεί. ⋮ τέλος τοὺς ⋮ ἐπιϝοίϙους Λοϙρο͂ν ⋮ το͂ν ℎυποκναμιδίον ⋮ μὲ φάρειν ⋮ ἐν Λοϙροῖς τοῖς ℎυποκναμιδίοις
        kat’ aiweí. ⋮ télos toùs ⋮ epiwoíqous Loqrôn ⋮ tôn ℎupoknamidíon ⋮ mè phárein ⋮ en Loqroîs toîs ℎupoknamidíois
        (please add an English translation of this quotation)

    Conjugation

       Present: φᾰ́ρω, φᾰ́ρομαι (Doric)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative φᾰ́ρω φᾰ́ρεις φᾰ́ρει φᾰ́ρετον φᾰ́ρετον φᾰ́ρομεν φᾰ́ρετε φᾰ́ρουσῐ(ν)
    subjunctive φᾰ́ρω φᾰ́ρῃς φᾰ́ρῃ φᾰ́ρητον φᾰ́ρητον φᾰ́ρωμεν φᾰ́ρητε φᾰ́ρωσῐ(ν)
    optative φᾰ́ροιμῐ φᾰ́ροις φᾰ́ροι φᾰ́ροιτον φᾰροίτην φᾰ́ροιμεν φᾰ́ροιτε φᾰ́ροιεν
    imperative   φᾰ́ρε φᾰρέτω φᾰ́ρετον φᾰρέτων   φᾰ́ρετε φᾰρόντων
    middle/
    passive     		indicative φᾰ́ρομαι φᾰ́ρεαι φᾰ́ρεται φᾰ́ρεσθον φᾰ́ρεσθον φᾰρόμεθᾰ φᾰ́ρεσθε φᾰ́ρονται
    subjunctive φᾰ́ρωμαι φᾰ́ρηαι φᾰ́ρηται φᾰ́ρησθον φᾰ́ρησθον φᾰρώμεθᾰ φᾰ́ρησθε φᾰ́ρωνται
    optative φᾰροίμην φᾰ́ροιο φᾰ́ροιτο φᾰ́ροισθον φᾰροίσθην φᾰροίμεθᾰ φᾰ́ροισθε φᾰ́ροιντο
    imperative   φᾰ́ρεο φᾰρέσθω φᾰ́ρεσθον φᾰρέσθων   φᾰ́ρεσθε φᾰρέσθων
    active middle/passive
    infinitive φᾰ́ρειν φᾰ́ρεσθαι
    participle m φᾰ́ρων φᾰρόμενος
    f φᾰ́ρουσᾰ φᾰρομένη
    n φᾰ́ρον φᾰρόμενον
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Present: φᾰ́ρω, φᾰ́ρομαι (Locrian)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative φᾰ́ρω φᾰ́ρεις φᾰ́ρει φᾰ́ρετον φᾰ́ρετον φᾰ́ρομεν φᾰ́ρετε φᾰ́ρουσῐ(ν)
    subjunctive φᾰ́ρω φᾰ́ρῃς φᾰ́ρῃ φᾰ́ρητον φᾰ́ρητον φᾰ́ρωμεν φᾰ́ρητε φᾰ́ρωσῐ(ν)
    optative φᾰ́ροιμῐ φᾰ́ροις φᾰ́ροι φᾰ́ροιτον φᾰροίτην φᾰ́ροιμεν φᾰ́ροιτε φᾰ́ροιεν
    imperative   φᾰ́ρε φᾰρέτω φᾰ́ρετον φᾰρέτων   φᾰ́ρετε φᾰρόντων
    middle/
    passive     		indicative φᾰ́ρομαι φᾰ́ρεαι φᾰ́ρεται φᾰ́ρεσθον φᾰ́ρεσθον φᾰρόμεθᾰ φᾰ́ρεσθε φᾰ́ρονται
    subjunctive φᾰ́ρωμαι φᾰ́ρηαι φᾰ́ρηται φᾰ́ρησθον φᾰ́ρησθον φᾰρώμεθᾰ φᾰ́ρησθε φᾰ́ρωνται
    optative φᾰροίμην φᾰ́ροιο φᾰ́ροιτο φᾰ́ροισθον φᾰροίσθην φᾰροίμεθᾰ φᾰ́ροισθε φᾰ́ροιντο
    imperative   φᾰ́ρεο φᾰρέσθω φᾰ́ρεσθον φᾰρέσθων   φᾰ́ρεσθε φᾰρέσθων
    active middle/passive
    infinitive φᾰ́ρειν φᾰ́ρεσθαι
    participle m φᾰ́ρων φᾰρόμενος
    f φᾰ́ρουσᾰ φᾰρομένη
    n φᾰ́ρον φᾰρόμενον
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    References

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.