φαέθων

See also: Φαέθων

Ancient Greek

Etymology

Present active participle of φᾰέθω (phăéthō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰa.é.tʰɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰaˈe.tʰon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸaˈe.θon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /faˈe.θon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /faˈe.θon/

Participle

φᾰέθων • (phăéthōn) m (feminine φᾰέθουσᾰ, neuter φᾰ́εθον); first/third declension

shining, radiant

Declension

First and third declension of φᾰέθων; φᾰέθουσᾰ; φᾰέθον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φᾰέθων phăéthōn	φᾰέθουσᾰ phăéthousă	φᾰέθον phăéthon	φᾰέθοντε phăéthonte	φᾰεθούσᾱ phăethoúsā	φᾰέθοντε phăéthonte	φᾰέθοντες phăéthontes	φᾰέθουσαι phăéthousai	φᾰέθοντᾰ phăéthontă
Genitive	φᾰέθοντος phăéthontos	φᾰεθούσης phăethoúsēs	φᾰέθοντος phăéthontos	φᾰεθόντοιν phăethóntoin	φᾰεθούσαιν phăethoúsain	φᾰεθόντοιν phăethóntoin	φᾰεθόντων phăethóntōn	φᾰεθουσῶν phăethousôn	φᾰεθόντων phăethóntōn
Dative	φᾰέθοντῐ phăéthontĭ	φᾰεθούσῃ phăethoúsēi	φᾰέθοντῐ phăéthontĭ	φᾰεθόντοιν phăethóntoin	φᾰεθούσαιν phăethoúsain	φᾰεθόντοιν phăethóntoin	φᾰέθουσῐ / φᾰέθουσῐν phăéthousĭ(n)	φᾰεθούσαις phăethoúsais	φᾰέθουσῐ / φᾰέθουσῐν phăéthousĭ(n)
Accusative	φᾰέθοντᾰ phăéthontă	φᾰέθουσᾰν phăéthousăn	φᾰέθον phăéthon	φᾰέθοντε phăéthonte	φᾰεθούσᾱ phăethoúsā	φᾰέθοντε phăéthonte	φᾰέθοντᾰς phăéthontăs	φᾰεθούσᾱς phăethoúsās	φᾰέθοντᾰ phăéthontă
Vocative	φᾰέθων phăéthōn	φᾰέθουσᾰ phăéthousă	φᾰέθον phăéthon	φᾰέθοντε phăéthonte	φᾰεθούσᾱ phăethoúsā	φᾰέθοντε phăéthonte	φᾰέθοντες phăéthontes	φᾰέθουσαι phăéthousai	φᾰέθοντᾰ phăéthontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φᾰεθόντως phăethóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.