φαράγγιον
Ancient Greek
Etymology
φᾰ́ρᾰγξ f (phắrănx, “ravine, cleft, chasm, gully, abyss”) + -ῐον n (-ĭon, suffix forming diminutive nouns)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰa.ráŋ.ɡi.on/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰaˈraŋ.ɡi.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸaˈraɲ.ɟi.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /faˈraɲ.ɟi.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /faˈraɲ.ɟi.on/
Noun
φᾰρᾰ́γγῐον • (phărắngĭon) n (genitive φᾰρᾰγγῐ́ου); second declension
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ φᾰρᾰ́γγῐον tò phărắngĭon |
τὼ φᾰρᾰγγῐ́ω tṑ phărăngĭ́ō |
τᾰ̀ φᾰρᾰ́γγῐᾰ tằ phărắngĭă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ φᾰρᾰγγῐ́ου toû phărăngĭ́ou |
τοῖν φᾰρᾰγγῐ́οιν toîn phărăngĭ́oin |
τῶν φᾰρᾰγγῐ́ων tôn phărăngĭ́ōn | ||||||||||
| Dative | τῷ φᾰρᾰγγῐ́ῳ tōî phărăngĭ́ōi |
τοῖν φᾰρᾰγγῐ́οιν toîn phărăngĭ́oin |
τοῖς φᾰρᾰγγῐ́οις toîs phărăngĭ́ois | ||||||||||
| Accusative | τὸ φᾰρᾰ́γγῐον tò phărắngĭon |
τὼ φᾰρᾰγγῐ́ω tṑ phărăngĭ́ō |
τᾰ̀ φᾰρᾰ́γγῐᾰ tằ phărắngĭă | ||||||||||
| Vocative | φᾰρᾰ́γγῐον phărắngĭon |
φᾰρᾰγγῐ́ω phărăngĭ́ō |
φᾰρᾰ́γγῐᾰ phărắngĭă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- ⇒ Latin: Pharangium Lapidōsum
Further reading
- Pape, Wilhelm (1914) “φαράγγιον”, in Max Sengebusch, editor, Handwörterbuch der griechischen Sprache[1] (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn