φιλαίτερος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lǎi̯.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlɛ.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlɛ.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈle.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈle.te.ros/

Adjective

φῐλαίτερος • (phĭlaíteros) m (feminine φῐλαιτέρᾱ, neuter φῐλαίτερον); first/second declension

(Doric) comparative degree of φῐ́λος (phĭ́los)

Declension

First and second declension of φῐλαίτερος; φῐλαιτέρᾱ; φῐλαίτερον (Doric)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φῐλαίτερος phĭlaíteros	φῐλαιτέρᾱ phĭlaitérā	φῐλαίτερον phĭlaíteron	φῐλαιτέρω phĭlaitérō	φῐλαιτέρᾱ phĭlaitérā	φῐλαιτέρω phĭlaitérō	φῐλαίτεροι phĭlaíteroi	φῐλαίτεραι phĭlaíterai	φῐλαίτερᾰ phĭlaíteră
Genitive	φῐλαιτέροιο phĭlaitéroio	φῐλαιτέρᾱς phĭlaitérās	φῐλαιτέροιο phĭlaitéroio	φῐλαιτέροιν phĭlaitéroin	φῐλαιτέραιν phĭlaitérain	φῐλαιτέροιν phĭlaitéroin	φῐλαιτέρων phĭlaitérōn	φῐλαιτερᾶν phĭlaiterân	φῐλαιτέρων phĭlaitérōn
Dative	φῐλαιτέρῳ phĭlaitérōi	φῐλαιτέρᾳ phĭlaitérāi	φῐλαιτέρῳ phĭlaitérōi	φῐλαιτέροιν phĭlaitéroin	φῐλαιτέραιν phĭlaitérain	φῐλαιτέροιν phĭlaitéroin	φῐλαιτέροις phĭlaitérois	φῐλαιτέραις phĭlaitérais	φῐλαιτέροις phĭlaitérois
Accusative	φῐλαίτερον phĭlaíteron	φῐλαιτέρᾱν phĭlaitérān	φῐλαίτερον phĭlaíteron	φῐλαιτέρω phĭlaitérō	φῐλαιτέρᾱ phĭlaitérā	φῐλαιτέρω phĭlaitérō	φῐλαιτέρους phĭlaitérous	φῐλαιτέρᾱς phĭlaitérās	φῐλαίτερᾰ phĭlaíteră
Vocative	φῐλαίτερε phĭlaítere	φῐλαιτέρᾱ phĭlaitérā	φῐλαίτερον phĭlaíteron	φῐλαιτέρω phĭlaitérō	φῐλαιτέρᾱ phĭlaitérā	φῐλαιτέρω phĭlaitérō	φῐλαίτεροι phĭlaíteroi	φῐλαίτεραι phĭlaíterai	φῐλαίτερᾰ phĭlaíteră
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φῐλαίτερον phĭlaíteron			—			—
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.