φιλαργυρωτάτοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lar.ɡy.rɔː.tá.toi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.lar.ɡy.roˈta.tys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.lar.ʝy.roˈta.tys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.lar.ʝy.roˈta.tys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.lar.ʝi.roˈta.tis/

Adjective

φῐλᾰργῠρωτᾰ́τοις • (phĭlărgŭrōtắtois)

masculine/neuter dative plural of φῐλᾰργῠρώτᾰτος (phĭlărgŭrṓtătos)