φιλαργυρωτάτου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lar.ɡy.rɔː.tá.tuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.lar.ɡy.roˈta.tu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.lar.ʝy.roˈta.tu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.lar.ʝy.roˈta.tu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.lar.ʝi.roˈta.tu/

Adjective

φῐλᾰργῠρωτᾰ́του • (phĭlărgŭrōtắtou)

masculine/neuter genitive singular of φῐλᾰργῠρώτᾰτος (phĭlărgŭrṓtătos)