φιλόδοξος

Ancient Greek

Etymology

From φῐλο- (phĭlo-, loving) +‎ δόξα (dóxa, glory, opinion) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

Adjective

φῐλόδοξος • (phĭlódoxosm or f (neuter φῐλόδοξον); second declension

  1. fame loving

Inflection

Derived terms

Descendants

  • English: philodox
  • Greek: φιλόδοξος (filódoxos)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek φιλόδοξος (philódoxos).

Pronunciation

  • IPA(key): /fiˈloðoksos/
  • Hyphenation: φι‧λό‧δο‧ξος

Adjective

φιλόδοξος • (filódoxosm (feminine φιλόδοξη, neuter φιλόδοξο)

  1. ambitious

Declension

Declension of φιλόδοξος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative φιλόδοξος (filódoxos) φιλόδοξη (filódoxi) φιλόδοξο (filódoxo) φιλόδοξοι (filódoxoi) φιλόδοξες (filódoxes) φιλόδοξα (filódoxa)
genitive φιλόδοξου (filódoxou) φιλόδοξης (filódoxis) φιλόδοξου (filódoxou) φιλόδοξων (filódoxon) φιλόδοξων (filódoxon) φιλόδοξων (filódoxon)
accusative φιλόδοξο (filódoxo) φιλόδοξη (filódoxi) φιλόδοξο (filódoxo) φιλόδοξους (filódoxous) φιλόδοξες (filódoxes) φιλόδοξα (filódoxa)
vocative φιλόδοξε (filódoxe) φιλόδοξη (filódoxi) φιλόδοξο (filódoxo) φιλόδοξοι (filódoxoi) φιλόδοξες (filódoxes) φιλόδοξα (filódoxa)

Derived terms