φιλόκοπρος

Ancient Greek

Etymology

From φῐλο- (phĭlo-, “loving”) +‎ κόπρος (kópros, “dung, ordure”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.ló.ko.pros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlo.ko.pros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlo.ko.pros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlo.ko.pros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlo.ko.pros/

Adjective

φῐλόκοπρος • (phĭlókopros) m or f (neuter φῐλόκοπρον); second declension

requiring manure

Inflection

Second declension of φῐλόκοπρος; φῐλόκοπρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φῐλόκοπρος phĭlókopros	φῐλόκοπρον phĭlókopron	φῐλοκόπρω phĭlokóprō	φῐλοκόπρω phĭlokóprō	φῐλόκοπροι phĭlókoproi	φῐλόκοπρᾰ phĭlókopră
Genitive	φῐλοκόπρου phĭlokóprou	φῐλοκόπρου phĭlokóprou	φῐλοκόπροιν phĭlokóproin	φῐλοκόπροιν phĭlokóproin	φῐλοκόπρων phĭlokóprōn	φῐλοκόπρων phĭlokóprōn
Dative	φῐλοκόπρῳ phĭlokóprōi	φῐλοκόπρῳ phĭlokóprōi	φῐλοκόπροιν phĭlokóproin	φῐλοκόπροιν phĭlokóproin	φῐλοκόπροις phĭlokóprois	φῐλοκόπροις phĭlokóprois
Accusative	φῐλόκοπρον phĭlókopron	φῐλόκοπρον phĭlókopron	φῐλοκόπρω phĭlokóprō	φῐλοκόπρω phĭlokóprō	φῐλοκόπρους phĭlokóprous	φῐλόκοπρᾰ phĭlókopră
Vocative	φῐλόκοπρε phĭlókopre	φῐλόκοπρον phĭlókopron	φῐλοκόπρω phĭlokóprō	φῐλοκόπρω phĭlokóprō	φῐλόκοπροι phĭlókoproi	φῐλόκοπρᾰ phĭlókopră
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φῐλοκόπρως phĭlokóprōs		φῐλοκοπρότερος phĭlokopróteros		φῐλοκοπρότᾰτος phĭlokoprótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading