φιλότιμε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.ló.tiː.me/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlo.ti.me/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlo.ti.me/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlo.ti.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlo.ti.me/

Adjective

φῐλότῑμε • (phĭlótīme)

masculine/feminine vocative singular of φῐλότῑμος (phĭlótīmos)