φραγέλλιον
Ancient Greek
Etymology
Borrowed from Latin flagellum.
Pronunciation
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸraˈʝel.li.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fraˈʝel.li.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fraˈʝe.li.on/
Noun
φρᾰγέλλῐον • (phrăgéllĭon) n (genitive φρᾰγελλῐ́ου); second declension (Byzantine)
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ φρᾰγέλλῐον tò phrăgéllĭon |
τὼ φρᾰγελλῐ́ω tṑ phrăgellĭ́ō |
τᾰ̀ φρᾰγέλλῐᾰ tằ phrăgéllĭă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ φρᾰγελλῐ́ου toû phrăgellĭ́ou |
τοῖν φρᾰγελλῐ́οιν toîn phrăgellĭ́oin |
τῶν φρᾰγελλῐ́ων tôn phrăgellĭ́ōn | ||||||||||
| Dative | τῷ φρᾰγελλῐ́ῳ tōî phrăgellĭ́ōi |
τοῖν φρᾰγελλῐ́οιν toîn phrăgellĭ́oin |
τοῖς φρᾰγελλῐ́οις toîs phrăgellĭ́ois | ||||||||||
| Accusative | τὸ φρᾰγέλλῐον tò phrăgéllĭon |
τὼ φρᾰγελλῐ́ω tṑ phrăgellĭ́ō |
τᾰ̀ φρᾰγέλλῐᾰ tằ phrăgéllĭă | ||||||||||
| Vocative | φρᾰγέλλῐον phrăgéllĭon |
φρᾰγελλῐ́ω phrăgellĭ́ō |
φρᾰγέλλῐᾰ phrăgéllĭă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → Aramaic:
- → Coptic: ⲫⲣⲁⲅⲉⲗⲗⲓⲟⲛ (phragellion)
References
Further reading
- “φραγέλλιον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Krauss, Samuel, Löw, Immanuel (1899) Griechische und lateinische Lehnwörter in Talmud, Midrasch und Targum (in German), volume 2, Berlin: S. Calvary, pages 477b–478a