φρουρέω

Ancient Greek

Etymology

From φρουρός (phrourós) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

φρουρέω • (phrouréō)

  1. (intransitive) to keep watch, be on guard
  2. (transitive) to watch, guard
  3. (transitive) to watch for
  4. (transitive, middle voice) to be on one's guard against, beware of
  5. (transitive, Koine) to keep
    • New Testament, Epistle to the Philippians 4:7:
      καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν, φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
      kaì hē eirḗnē toû Theoû, hē huperékhousa pánta noûn, phrourḗsei tàs kardías humôn kaì tà noḗmata humôn en Khristōî Iēsoû.
      And the peace of God, which passeth all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus.

Conjugation

   Present: φρουρέω, φρουρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρουρέω φρουρέεις φρουρέει φρουρέετον φρουρέετον φρουρέομεν φρουρέετε φρουρέουσῐ(ν)
subjunctive φρουρέω φρουρέῃς φρουρέῃ φρουρέητον φρουρέητον φρουρέωμεν φρουρέητε φρουρέωσῐ(ν)
optative φρουρέοιμῐ φρουρέοις φρουρέοι φρουρέοιτον φρουρεοίτην φρουρέοιμεν φρουρέοιτε φρουρέοιεν
imperative   φρούρεε φρουρεέτω φρουρέετον φρουρεέτων   φρουρέετε φρουρεόντων
middle/
passive 		indicative φρουρέομαι φρουρέῃ / φρουρέει φρουρέεται φρουρέεσθον φρουρέεσθον φρουρεόμεθᾰ φρουρέεσθε φρουρέονται
subjunctive φρουρέωμαι φρουρέῃ φρουρέηται φρουρέησθον φρουρέησθον φρουρεώμεθᾰ φρουρέησθε φρουρέωνται
optative φρουρεοίμην φρουρέοιο φρουρέοιτο φρουρέοισθον φρουρεοίσθην φρουρεοίμεθᾰ φρουρέοισθε φρουρέοιντο
imperative   φρουρέου φρουρεέσθω φρουρέεσθον φρουρεέσθων   φρουρέεσθε φρουρεέσθων
active middle/passive
infinitive φρουρέειν φρουρέεσθαι
participle m φρουρέων φρουρεόμενος
f φρουρέουσᾰ φρουρεομένη
n φρουρέον φρουρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: φρουρῶ, φρουροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρουρῶ φρουρεῖς φρουρεῖ φρουρεῖτον φρουρεῖτον φρουροῦμεν φρουρεῖτε φρουροῦσῐ(ν)
subjunctive φρουρῶ φρουρῇς φρουρῇ φρουρῆτον φρουρῆτον φρουρῶμεν φρουρῆτε φρουρῶσῐ(ν)
optative φρουροίην / φρουροῖμῐ φρουροίης / φρουροῖς φρουροίη / φρουροῖ φρουροῖτον / φρουροίητον φρουροίτην / φρουροιήτην φρουροῖμεν / φρουροίημεν φρουροῖτε / φρουροίητε φρουροῖεν / φρουροίησᾰν
imperative   φρούρει φρουρείτω φρουρεῖτον φρουρείτων   φρουρεῖτε φρουρούντων
middle/
passive 		indicative φρουροῦμαι φρουρεῖ,
φρουρῇ 		φρουρεῖται φρουρεῖσθον φρουρεῖσθον φρουρούμεθᾰ φρουρεῖσθε φρουροῦνται
subjunctive φρουρῶμαι φρουρῇ φρουρῆται φρουρῆσθον φρουρῆσθον φρουρώμεθᾰ φρουρῆσθε φρουρῶνται
optative φρουροίμην φρουροῖο φρουροῖτο φρουροῖσθον φρουροίσθην φρουροίμεθᾰ φρουροῖσθε φρουροῖντο
imperative   φρουροῦ φρουρείσθω φρουρεῖσθον φρουρείσθων   φρουρεῖσθε φρουρείσθων
active middle/passive
infinitive φρουρεῖν φρουρεῖσθαι
participle m φρουρῶν φρουρούμενος
f φρουροῦσᾰ φρουρουμένη
n φρουροῦν φρουρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφρούρεον, ἐφρουρεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφρούρεον ἐφρούρεες ἐφρούρεε(ν) ἐφρουρέετον ἐφρουρεέτην ἐφρουρέομεν ἐφρουρέετε ἐφρούρεον
middle/
passive 		indicative ἐφρουρεόμην ἐφρουρέου ἐφρουρέετο ἐφρουρέεσθον ἐφρουρεέσθην ἐφρουρεόμεθᾰ ἐφρουρέεσθε ἐφρουρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφρούρουν, ἐφρουρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφρούρουν ἐφρούρεις ἐφρούρει ἐφρουρεῖτον ἐφρουρείτην ἐφρουροῦμεν ἐφρουρεῖτε ἐφρούρουν
middle/
passive 		indicative ἐφρουρούμην ἐφρουροῦ ἐφρουρεῖτο ἐφρουρεῖσθον ἐφρουρείσθην ἐφρουρούμεθᾰ ἐφρουρεῖσθε ἐφρουροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φρουρήσω, φρουρήσομαι, φρουρηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρουρήσω φρουρήσεις φρουρήσει φρουρήσετον φρουρήσετον φρουρήσομεν φρουρήσετε φρουρήσουσῐ(ν)
optative φρουρήσοιμῐ φρουρήσοις φρουρήσοι φρουρήσοιτον φρουρησοίτην φρουρήσοιμεν φρουρήσοιτε φρουρήσοιεν
middle indicative φρουρήσομαι φρουρήσῃ / φρουρήσει φρουρήσεται φρουρήσεσθον φρουρήσεσθον φρουρησόμεθᾰ φρουρήσεσθε φρουρήσονται
optative φρουρησοίμην φρουρήσοιο φρουρήσοιτο φρουρήσοισθον φρουρησοίσθην φρουρησοίμεθᾰ φρουρήσοισθε φρουρήσοιντο
passive indicative φρουρηθήσομαι φρουρηθήσῃ φρουρηθήσεται φρουρηθήσεσθον φρουρηθήσεσθον φρουρηθησόμεθᾰ φρουρηθήσεσθε φρουρηθήσονται
optative φρουρηθησοίμην φρουρηθήσοιο φρουρηθήσοιτο φρουρηθήσοισθον φρουρηθησοίσθην φρουρηθησοίμεθᾰ φρουρηθήσοισθε φρουρηθήσοιντο
active middle passive
infinitive φρουρήσειν φρουρήσεσθαι φρουρηθήσεσθαι
participle m φρουρήσων φρουρησόμενος φρουρηθησόμενος
f φρουρήσουσᾰ φρουρησομένη φρουρηθησομένη
n φρουρῆσον φρουρησόμενον φρουρηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφρούρησᾰ, ἐφρουρησᾰ́μην, ἐφρουρήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφρούρησᾰ ἐφρούρησᾰς ἐφρούρησε(ν) ἐφρουρήσᾰτον ἐφρουρησᾰ́την ἐφρουρήσᾰμεν ἐφρουρήσᾰτε ἐφρούρησᾰν
subjunctive φρουρήσω φρουρήσῃς φρουρήσῃ φρουρήσητον φρουρήσητον φρουρήσωμεν φρουρήσητε φρουρήσωσῐ(ν)
optative φρουρήσαιμῐ φρουρήσειᾰς / φρουρήσαις φρουρήσειε(ν) / φρουρήσαι φρουρήσαιτον φρουρησαίτην φρουρήσαιμεν φρουρήσαιτε φρουρήσειᾰν / φρουρήσαιεν
imperative   φρούρησον φρουρησᾰ́τω φρουρήσᾰτον φρουρησᾰ́των   φρουρήσᾰτε φρουρησᾰ́ντων
middle indicative ἐφρουρησᾰ́μην ἐφρουρήσω ἐφρουρήσᾰτο ἐφρουρήσᾰσθον ἐφρουρησᾰ́σθην ἐφρουρησᾰ́μεθᾰ ἐφρουρήσᾰσθε ἐφρουρήσᾰντο
subjunctive φρουρήσωμαι φρουρήσῃ φρουρήσηται φρουρήσησθον φρουρήσησθον φρουρησώμεθᾰ φρουρήσησθε φρουρήσωνται
optative φρουρησαίμην φρουρήσαιο φρουρήσαιτο φρουρήσαισθον φρουρησαίσθην φρουρησαίμεθᾰ φρουρήσαισθε φρουρήσαιντο
imperative   φρούρησαι φρουρησᾰ́σθω φρουρήσᾰσθον φρουρησᾰ́σθων   φρουρήσᾰσθε φρουρησᾰ́σθων
passive indicative ἐφρουρήθην ἐφρουρήθης ἐφρουρήθη ἐφρουρήθητον ἐφρουρηθήτην ἐφρουρήθημεν ἐφρουρήθητε ἐφρουρήθησᾰν
subjunctive φρουρηθῶ φρουρηθῇς φρουρηθῇ φρουρηθῆτον φρουρηθῆτον φρουρηθῶμεν φρουρηθῆτε φρουρηθῶσῐ(ν)
optative φρουρηθείην φρουρηθείης φρουρηθείη φρουρηθεῖτον / φρουρηθείητον φρουρηθείτην / φρουρηθειήτην φρουρηθεῖμεν / φρουρηθείημεν φρουρηθεῖτε / φρουρηθείητε φρουρηθεῖεν / φρουρηθείησᾰν
imperative   φρουρήθητῐ φρουρηθήτω φρουρήθητον φρουρηθήτων   φρουρήθητε φρουρηθέντων
active middle passive
infinitive φρουρῆσαι φρουρήσᾰσθαι φρουρηθῆναι
participle m φρουρήσᾱς φρουρησᾰ́μενος φρουρηθείς
f φρουρήσᾱσᾰ φρουρησᾰμένη φρουρηθεῖσᾰ
n φρουρῆσᾰν φρουρησᾰ́μενον φρουρηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεφρούρηκᾰ, πεφρούρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεφρούρηκᾰ πεφρούρηκᾰς πεφρούρηκε(ν) πεφρουρήκᾰτον πεφρουρήκᾰτον πεφρουρήκᾰμεν πεφρουρήκᾰτε πεφρουρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφρουρήκω πεφρουρήκῃς πεφρουρήκῃ πεφρουρήκητον πεφρουρήκητον πεφρουρήκωμεν πεφρουρήκητε πεφρουρήκωσῐ(ν)
optative πεφρουρήκοιμῐ / πεφρουρηκοίην πεφρουρήκοις / πεφρουρηκοίης πεφρουρήκοι / πεφρουρηκοίη πεφρουρήκοιτον πεφρουρηκοίτην πεφρουρήκοιμεν πεφρουρήκοιτε πεφρουρήκοιεν
imperative   πεφρούρηκε πεφρουρηκέτω πεφρουρήκετον πεφρουρηκέτων   πεφρουρήκετε πεφρουρηκόντων
middle/
passive 		indicative πεφρούρημαι πεφρούρησαι πεφρούρηται πεφρούρησθον πεφρούρησθον πεφρουρήμεθᾰ πεφρούρησθε πεφρούρηνται
subjunctive πεφρουρημένος ὦ πεφρουρημένος ᾖς πεφρουρημένος ᾖ πεφρουρημένω ἦτον πεφρουρημένω ἦτον πεφρουρημένοι ὦμεν πεφρουρημένοι ἦτε πεφρουρημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφρουρημένος εἴην πεφρουρημένος εἴης πεφρουρημένος εἴη πεφρουρημένω εἴητον / εἶτον πεφρουρημένω εἰήτην / εἴτην πεφρουρημένοι εἴημεν / εἶμεν πεφρουρημένοι εἴητε / εἶτε πεφρουρημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πεφρούρησο πεφρουρήσθω πεφρούρησθον πεφρουρήσθων   πεφρούρησθε πεφρουρήσθων
active middle/passive
infinitive πεφρουρηκέναι πεφρουρῆσθαι
participle m πεφρουρηκώς πεφρουρημένος
f πεφρουρηκυῖᾰ πεφρουρημένη
n πεφρουρηκός πεφρουρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφρουρήκειν / ἐπεφρουρήκη, ἐπεφρουρήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφρουρήκειν / ἐπεφρουρήκη ἐπεφρουρήκεις / ἐπεφρουρήκης ἐπεφρουρήκει(ν) ἐπεφρουρήκετον ἐπεφρουρηκέτην ἐπεφρουρήκεμεν ἐπεφρουρήκετε ἐπεφρουρήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεφρουρήμην ἐπεφρούρησο ἐπεφρούρητο ἐπεφρούρησθον ἐπεφρουρήσθην ἐπεφρουρήμεθᾰ ἐπεφρούρησθε ἐπεφρούρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • φρούρημα (phroúrēma)
  • φρούρησις (phroúrēsis)
  • φρουρητός (phrourētós)
  • φρουρήτωρ (phrourḗtōr)

Descendants

  • Greek: φρουρώ (frouró)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.