φρόνιμος
Greek
Etymology
From Ancient Greek φρόνιμος (phrónimos).
Adjective
φρόνιμος • (frónimos) m (feminine φρόνιμη, neuter φρόνιμο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φρόνιμος (frónimos) | φρόνιμη (frónimi) | φρόνιμο (frónimo) | φρόνιμοι (frónimoi) | φρόνιμες (frónimes) | φρόνιμα (frónima) | |
| genitive | φρόνιμου (frónimou) | φρόνιμης (frónimis) | φρόνιμου (frónimou) | φρόνιμων (frónimon) | φρόνιμων (frónimon) | φρόνιμων (frónimon) | |
| accusative | φρόνιμο (frónimo) | φρόνιμη (frónimi) | φρόνιμο (frónimo) | φρόνιμους (frónimous) | φρόνιμες (frónimes) | φρόνιμα (frónima) | |
| vocative | φρόνιμε (frónime) | φρόνιμη (frónimi) | φρόνιμο (frónimo) | φρόνιμοι (frónimoi) | φρόνιμες (frónimes) | φρόνιμα (frónima) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φρόνιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φρόνιμος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο φρονιμότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Related terms
- φρονιμάδα f (fronimáda, “prudence”)
- φρονιμίτης m (fronimítis, “wisdom tooth”)
Further reading
- φρόνιμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language