φυγών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.ɡɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈɡon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈɣon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈɣon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈɣon/

Participle

φῠγών • (phŭgṓn) m (feminine φῠγοῦσᾰ, neuter φῠγόν); first/second declension

aorist active participle of φεύγω (pheúgō)

Declension

First and third declension of φῠγών; φῠγοῦσᾰ; φῠγόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φῠγών phŭgṓn	φῠγοῦσᾰ phŭgoûsă	φῠγόν phŭgón	φῠγόντε phŭgónte	φῠγούσᾱ phŭgoúsā	φῠγόντε phŭgónte	φῠγόντες phŭgóntes	φῠγοῦσαι phŭgoûsai	φῠγόντᾰ phŭgóntă
Genitive	φῠγόντος phŭgóntos	φῠγούσης phŭgoúsēs	φῠγόντος phŭgóntos	φῠγόντοιν phŭgóntoin	φῠγούσαιν phŭgoúsain	φῠγόντοιν phŭgóntoin	φῠγόντων phŭgóntōn	φῠγουσῶν phŭgousôn	φῠγόντων phŭgóntōn
Dative	φῠγόντῐ phŭgóntĭ	φῠγούσῃ phŭgoúsēi	φῠγόντῐ phŭgóntĭ	φῠγόντοιν phŭgóntoin	φῠγούσαιν phŭgoúsain	φῠγόντοιν phŭgóntoin	φῠγοῦσῐ / φῠγοῦσῐν phŭgoûsĭ(n)	φῠγούσαις phŭgoúsais	φῠγοῦσῐ / φῠγοῦσῐν phŭgoûsĭ(n)
Accusative	φῠγόντᾰ phŭgóntă	φῠγοῦσᾰν phŭgoûsăn	φῠγόν phŭgón	φῠγόντε phŭgónte	φῠγούσᾱ phŭgoúsā	φῠγόντε phŭgónte	φῠγόντᾰς phŭgóntăs	φῠγούσᾱς phŭgoúsās	φῠγόντᾰ phŭgóntă
Vocative	φῠγών phŭgṓn	φῠγοῦσᾰ phŭgoûsă	φῠγόν phŭgón	φῠγόντε phŭgónte	φῠγούσᾱ phŭgoúsā	φῠγόντε phŭgónte	φῠγόντες phŭgóntes	φῠγοῦσαι phŭgoûsai	φῠγόντᾰ phŭgóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φῠγόντως phŭgóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.