χάλασις
Ancient Greek
Etymology
From χαλάω (khaláō) + -σις (-sis).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰá.la.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈkʰa.la.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈxa.la.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈxa.la.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈxa.la.sis/
Noun
χᾰ́λᾰσις • (khắlăsis) f (genitive χᾰλᾰ́σεως); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χᾰ́λᾰσῐς hē khắlăsĭs |
τὼ χᾰλᾰ́σει tṑ khălắsei |
αἱ χᾰλᾰ́σεις hai khălắseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς χᾰλᾰ́σεως tês khălắseōs |
τοῖν χᾰλᾰσέοιν toîn khălăséoin |
τῶν χᾰλᾰ́σεων tôn khălắseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ χᾰλᾰ́σει tēî khălắsei |
τοῖν χᾰλᾰσέοιν toîn khălăséoin |
ταῖς χᾰλᾰ́σεσῐ / χᾰλᾰ́σεσῐν taîs khălắsesĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν χᾰ́λᾰσῐν tḕn khắlăsĭn |
τὼ χᾰλᾰ́σει tṑ khălắsei |
τᾱ̀ς χᾰλᾰ́σεις tā̀s khălắseis | ||||||||||
| Vocative | χᾰ́λᾰσῐ khắlăsĭ |
χᾰλᾰ́σει khălắsei |
χᾰλᾰ́σεις khălắseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “χάλασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χάλασις”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- χάλασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- loosening idem, page 500.
- relaxation idem, page 690.
- slackening idem, page 782.