χαλκομόλυβδος
Ancient Greek
Etymology
From χᾰλκός (khălkós, “copper”) + μόλῠβδος (mólŭbdos, “lead”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰal.ko.mó.lyb.dos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰal.koˈmo.lyb.dos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xal.koˈmo.lyβ.ðos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xal.koˈmo.lyv.ðos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xal.koˈmo.liv.ðos/
Noun
χᾰλκομόλῠβδος • (khălkomólŭbdos) m (genitive χᾰλκομολῠ́βδου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ χᾰλκομόλῠβδος ho khălkomólŭbdos |
τὼ χᾰλκομολῠ́βδω tṑ khălkomolŭ́bdō |
οἱ χᾰλκομόλῠβδοι hoi khălkomólŭbdoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ χᾰλκομολῠ́βδου toû khălkomolŭ́bdou |
τοῖν χᾰλκομολῠ́βδοιν toîn khălkomolŭ́bdoin |
τῶν χᾰλκομολῠ́βδων tôn khălkomolŭ́bdōn | ||||||||||
| Dative | τῷ χᾰλκομολῠ́βδῳ tōî khălkomolŭ́bdōi |
τοῖν χᾰλκομολῠ́βδοιν toîn khălkomolŭ́bdoin |
τοῖς χᾰλκομολῠ́βδοις toîs khălkomolŭ́bdois | ||||||||||
| Accusative | τὸν χᾰλκομόλῠβδον tòn khălkomólŭbdon |
τὼ χᾰλκομολῠ́βδω tṑ khălkomolŭ́bdō |
τοὺς χᾰλκομολῠ́βδους toùs khălkomolŭ́bdous | ||||||||||
| Vocative | χᾰλκομόλῠβδε khălkomólŭbde |
χᾰλκομολῠ́βδω khălkomolŭ́bdō |
χᾰλκομόλῠβδοι khălkomólŭbdoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “χαλκομόλυβδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press