χαμαιλέοντα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.mai̯.lé.on.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.mɛˈle.on.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.mɛˈle.on.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.meˈle.on.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.meˈle.on.da/

Noun

χᾰμαιλέοντᾰ • (khămailéontă) m

accusative singular of χᾰμαιλέων (khămailéōn)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /xa.meˈle.on.da/
Hyphenation: χα‧μαι‧λέ‧ο‧ντα

Noun

χαμαιλέοντα • (chamailéonta) m

genitive/accusative/vocative singular of χαμαιλέοντας (chamailéontas)

See also

Older form of genitive singular: χαμαιλέοντος (khamailéontos)