χελώνινος

Ancient Greek

Etymology

From χελώνη (khelṓnē, “tortoise”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

Adjective

χελώνῐνος • (khelṓnĭnos) m (feminine χελωνῐ́νη, neuter χελώνῐνον); first/second declension

  1. made of tortoise shell

Inflection

First and second declension of χελώνῐνος; χελωνῐ́νη; χελώνῐνον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative χελώνῐνος
khelṓnĭnos 		χελωνῐ́νη
khelōnĭ́nē 		χελώνῐνον
khelṓnĭnon 		χελωνῐ́νω
khelōnĭ́nō 		χελωνῐ́νᾱ
khelōnĭ́nā 		χελωνῐ́νω
khelōnĭ́nō 		χελώνῐνοι
khelṓnĭnoi 		χελώνῐναι
khelṓnĭnai 		χελώνῐνᾰ
khelṓnĭnă
Genitive χελωνῐ́νου
khelōnĭ́nou 		χελωνῐ́νης
khelōnĭ́nēs 		χελωνῐ́νου
khelōnĭ́nou 		χελωνῐ́νοιν
khelōnĭ́noin 		χελωνῐ́ναιν
khelōnĭ́nain 		χελωνῐ́νοιν
khelōnĭ́noin 		χελωνῐ́νων
khelōnĭ́nōn 		χελωνῐ́νων
khelōnĭ́nōn 		χελωνῐ́νων
khelōnĭ́nōn
Dative χελωνῐ́νῳ
khelōnĭ́nōi 		χελωνῐ́νῃ
khelōnĭ́nēi 		χελωνῐ́νῳ
khelōnĭ́nōi 		χελωνῐ́νοιν
khelōnĭ́noin 		χελωνῐ́ναιν
khelōnĭ́nain 		χελωνῐ́νοιν
khelōnĭ́noin 		χελωνῐ́νοις
khelōnĭ́nois 		χελωνῐ́ναις
khelōnĭ́nais 		χελωνῐ́νοις
khelōnĭ́nois
Accusative χελώνῐνον
khelṓnĭnon 		χελωνῐ́νην
khelōnĭ́nēn 		χελώνῐνον
khelṓnĭnon 		χελωνῐ́νω
khelōnĭ́nō 		χελωνῐ́νᾱ
khelōnĭ́nā 		χελωνῐ́νω
khelōnĭ́nō 		χελωνῐ́νους
khelōnĭ́nous 		χελωνῐ́νᾱς
khelōnĭ́nās 		χελώνῐνᾰ
khelṓnĭnă
Vocative χελώνῐνε
khelṓnĭne 		χελωνῐ́νη
khelōnĭ́nē 		χελώνῐνον
khelṓnĭnon 		χελωνῐ́νω
khelōnĭ́nō 		χελωνῐ́νᾱ
khelōnĭ́nā 		χελωνῐ́νω
khelōnĭ́nō 		χελώνῐνοι
khelṓnĭnoi 		χελώνῐναι
khelṓnĭnai 		χελώνῐνᾰ
khelṓnĭnă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
χελωνῐ́νως
khelōnĭ́nōs 		χελωνῐνώτερος
khelōnĭnṓteros 		χελωνῐνώτᾰτος
khelōnĭnṓtătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.