χερσαῖος

Ancient Greek

Etymology

From χέρσος (khérsos, “dry land”) +‎ -αῖος (-aîos, adjective suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰer.sâi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰerˈsɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /çerˈsɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çerˈse.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çerˈse.os/

Adjective

χερσαῖος • (khersaîos) m (feminine χερσαίᾱ, neuter χερσαῖον); first/second declension
χερσαῖος • (khersaîos) m or f (neuter χερσαῖον); second declension

from or of dry land, living or found on dry land
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.119
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.192
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.68
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.123
- 360 BCE, Plato, Timaeus 40a
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, On Marvellous Things Heard 842b7
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 2.505b
- 360 BCE, Plato, The Sophist 223b
- Palatine Anthology 9.14
1. (of landsmen)
  - 425 BCE, Euripides, Andromache 457
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.67
  - 100 BCE – 1 BCE, Asclepiodotus, Tactics 1.1
2. inland
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 704b
3. (of voyages) traveling by land
  - Palatine Anthology 11.42
  - Palatine Anthology 4.3b.46
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.750b
4. (military, of ground forces)
  - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 64
  - 315 BCE – 240 BCE, Aratus, 919

Declension

First and second declension of χερσαῖος; χερσαίᾱ; χερσαῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	χερσαῖος khersaîos	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαῖον khersaîon	χερσαίω khersaíō	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαίω khersaíō	χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖαι khersaîai	χερσαῖᾰ khersaîă
Genitive	χερσαίου khersaíou	χερσαίᾱς khersaíās	χερσαίου khersaíou	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίαιν khersaíain	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίων khersaíōn	χερσαίων khersaíōn	χερσαίων khersaíōn
Dative	χερσαίῳ khersaíōi	χερσαίᾳ khersaíāi	χερσαίῳ khersaíōi	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίαιν khersaíain	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίοις khersaíois	χερσαίαις khersaíais	χερσαίοις khersaíois
Accusative	χερσαῖον khersaîon	χερσαίᾱν khersaíān	χερσαῖον khersaîon	χερσαίω khersaíō	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαίω khersaíō	χερσαίους khersaíous	χερσαίᾱς khersaíās	χερσαῖᾰ khersaîă
Vocative	χερσαῖε khersaîe	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαῖον khersaîon	χερσαίω khersaíō	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαίω khersaíō	χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖαι khersaîai	χερσαῖᾰ khersaîă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	χερσαίως khersaíōs			χερσαιότερος khersaióteros			χερσαιότᾰτος khersaiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of χερσαῖος; χερσαῖον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	χερσαῖος khersaîos	χερσαῖον khersaîon	χερσαίω khersaíō	χερσαίω khersaíō	χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖᾰ khersaîă
Genitive	χερσαίου khersaíou	χερσαίου khersaíou	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίων khersaíōn	χερσαίων khersaíōn
Dative	χερσαίῳ khersaíōi	χερσαίῳ khersaíōi	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίοις khersaíois	χερσαίοις khersaíois
Accusative	χερσαῖον khersaîon	χερσαῖον khersaîon	χερσαίω khersaíō	χερσαίω khersaíō	χερσαίους khersaíous	χερσαῖᾰ khersaîă
Vocative	χερσαῖε khersaîe	χερσαῖον khersaîon	χερσαίω khersaíō	χερσαίω khersaíō	χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖᾰ khersaîă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	χερσαίως khersaíōs		χερσαιότερος khersaióteros		χερσαιότᾰτος khersaiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

(antonym(s) of “from or of dry land”): λιμναῖος (limnaîos), θᾰλᾰ́σσῐος (thălắssĭos)/θᾰλᾰ́ττῐος (thălắttĭos)

Noun

χερσαῖος • (khersaîos) f (genitive χερσαίου); second declension

(geography) peninsula
Synonym: χερσόνησος (khersónēsos)
- 300 BCE – 200 BCE, Lycophron, Alexandra 534

Declension

Second declension of ἡ χερσαῖος; τῆς χερσαίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χερσαῖος hē khersaîos	τὼ χερσαίω tṑ khersaíō	αἱ χερσαῖοι hai khersaîoi
Genitive	τῆς χερσαίου tês khersaíou	τοῖν χερσαίοιν toîn khersaíoin	τῶν χερσαίων tôn khersaíōn
Dative	τῇ χερσαίῳ tēî khersaíōi	τοῖν χερσαίοιν toîn khersaíoin	ταῖς χερσαίοις taîs khersaíois
Accusative	τὴν χερσαῖον tḕn khersaîon	τὼ χερσαίω tṑ khersaíō	τᾱ̀ς χερσαίους tā̀s khersaíous
Vocative	χερσαῖε khersaîe	χερσαίω khersaíō	χερσαῖοι khersaîoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Antonyms

Noun

Declension

Further reading