χημεία

Ancient Greek

Pronunciation

 

Noun

χημείᾱ • (khēmeíāf (genitive χημείᾱς); first declension

  1. alternative form of χυμείᾱ (khumeíā, art of alloying metals)

Declension

Greek

Etymology

From Late Latin chēmia, from Ancient Greek χυμεία (khumeía, art of alloying metals).

Noun

χημεία • (chimeíaf (uncountable)

  1. (sciences, chemistry) chemistry
    Coordinate terms: βιολογία (viología), φυσική (fysikí)
  2. (figurative) chemistry (mutual attraction between two people)

Declension

Declension of χημεία
singular
nominative χημεία (chimeía)
genitive χημείας (chimeías)
accusative χημεία (chimeía)
vocative χημεία (chimeía)

Derived terms

  • αναλυτική χημεία f (analytikí chimeía, analytical chemistry)
  • ανόργανη χημεία (anórgani chimeía, inorganic chemistry)
  • βιολογική χημεία (viologikí chimeía, biological chemistry)
  • βιοχημεία (viochimeía, biochemistry)
  • ηλεκτροχημεία (ilektrochimeía, electrochemistry)
  • οργανική χημεία (organikí chimeía, organic chemistry)
  • πυρηνική χημεία f (pyrinikí chimeía, nuclear chemistry)
  • φυσικοχημεία (fysikochimeía, physical chemistry)
  • χημείο n (chimeío, chemistry laboratory)
  • χημειοθεραπεία f (chimeiotherapeía, chemotherapy)
  • χημική αντίδραση f (chimikí antídrasi, chemical reaction)
  • χημικός m or f (chimikós, chemist)
  • χημικοφυσικός (chimikofysikós, physical chemistry, adjective)
  • χημισμός m (chimismós, chemistry, metabolism)

Further reading