χλιος
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxʎos/
Adjective
χλιος • (chlios) m (feminine χλια, neuter χλιο)
- (rare, demotic, literature) form of χλιαρός (chliarós) lukewarm, tepid
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | χλιος (chlios) | χλια (chlia) | χλιο (chlio) | χλιοι (chlioi) | χλιες (chlies) | χλια (chlia) | |
| genitive | χλιου (chliou) | χλιας (chlias) | χλιου (chliou) | χλιων (chlion) | χλιων (chlion) | χλιων (chlion) | |
| accusative | χλιο (chlio) | χλια (chlia) | χλιο (chlio) | χλιους (chlious) | χλιες (chlies) | χλια (chlia) | |
| vocative | χλιε (chlie) | χλια (chlia) | χλιο (chlio) | χλιοι (chlioi) | χλιες (chlies) | χλια (chlia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χλιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χλιος, etc.)
References
- lemma χλιαρός - Dimitrakos, Dimitrios B. (21964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)